 Fikir vermişəm, hökumətdən pay uman tanınmışların əksəriyyəti yubileyləri ərəfəsində özlərini "yuxarıların” yadına salmaq üçün hətta "düşmən qapısı”nı döyməkdən - bəyənmədikləri qəzetin, saytın, telekanalın ayağına düşməkdən də utanıb çəkinmirlər. Çox təəssüf ki, elələrinin üzünə bəzən güvəndiyimiz QAPIlar da açılır. Olsun!
Dəyərli ziyalı Həmidə xanım Məmmədquluzadə Mirzə Cəlil haqqında xatirələr kitabında yazır ki, maddi çətinliklər üzündən bəzən "Molla Nəsrəddin”də qaloş, qrammofon, ümumiyyətlə, jurnala dəxli olmayan əşyaların reklamları yerləşdirilirdi. Zatən, qüruru olmayan adam da qaloş, qrammofon kimi bir əşyadır, harda gəldi özünü reklam edir. Dahi Viktor Hüqo qürurlu olduğuna görə onu günahlandıranlara deyirdi: "Bəli, mən qürurluyam! Mənim qürurum - mənim gücümdür!”. Indi özünü "dahi” sayanlardan kim deyə bilər ki, bəli, mən qürurluyam, heç vaxt, heç kimin qarşısında əyilmərəm, sınmaram. Deyə də bilməz, çünki kimin nə qədər əyildiyini, burnunun yerə necə dəydiyini xalq yaxşı görür. Əyilən, sınan, şöhrət üçün hər cür rəzillik edənlərin uzun növbəsinə baxanda heç üzülmürəm də. Çünki qürurlu dostların əhatəsindəyəm. Onlar o qədər uca və nəhəngdirlər ki, özümü ölkə içində ölkədə hiss edirəm. Fransızların qürurlu Hüqoları varsa, bizim də heç kimə boyun əyməyən, həmişə, hər yerdə çəkinmədən sözünü deyən, haqq-ədalət uğrunda savaşan Mirzə Xəzərimiz var. Mirzə Xəzər onu sevənlər üçün həmişə sözü və əməli ilə "bənzərəm bir qocaman dağa ki, dəryada durar” oldu.
Oktyabrın 29-u Mirzə müəllimin 65 yaşı tamam olsa da, bu haqda nəinki sayı tirajından çox olan qəzetlərdən birində, heç "Mirzə Xəzərin Səsi”ndə də kiçik bir təbrik getmədi. Ən azı, Mirzə müəllim həmin gün ona gələn minlərlə təbrikdən bir neçəsini "Mirzə Xəzərin Səsi”ndə yerləşdirə bilərdi. Amma o, nə özünü, nə doğum gününü zorla, reklamla yada salanlardan deyil. Çünki o, Vətənə, insanlara ürəkdən, təmənnasız xidmət edir. Əslində, rəsmi mənbələrdə Mirzə Xəzərin doğum tarixi - 29 noyabr yazılıb. Amma böyük sevgilərin qarşısını nəinki rəsmi sənəd, heç qorxulu uçurum da kəsə bilməz: oktyabrın 29-u Mirzə Xəzər aşiqləri əvəzsiz INSANa dünyanın müxtəlif yerlərindən qucaq-qucaq təbriklərini yollayırdılar. Həmin gün Mirzə Xəzərin "Facebook” səhifəsində elə xoş əhval-ruhiyyə var idi ki, özümü doğum günü qutlanan bir məclisdə hiss etdim: dəstə-dəstə çiçəklər, üstündə şam yanan tortlar, dolmuş qədəhləri Mirzə müəllimi sevənlər səhifəsinə düzmüşdü. Təbrik edənlərin əksəriyyəti jurnalistlər idi və çoxunun təbriki "Əziz Ustad, Təbrik edirəm!” sözləri ilə başlayırdı.
Vaqif Azəryarın da Ustada təbriki çox maraqlı idi: "Gününüz xoş, kefiniz saz olsun! Ağrımayın! Sağ-salamat, şad-xürrəm olun! Çox yaşayın, ÖZÜNÜZ olun, bu bizə bəsdir, Sizə də nə bəsdirsə, qismətinizdən əskik olmasın! Bizi gözləyən xoş günləri bir yerdə görək. Görəcəyik, əminəm. Yorulmayın!!!”.
Beş ildən çoxdur "Mirzə Xəzərin Səsi” qəzeti ilə əməkdaşlıq edirəm və bu illər ərzində Mirzə müəllimın həmişə ÖZÜnü gördüm: mədəni, alicənab, diqqətli, qayğıkeş, haqqın yanında olan, qorxmaz, cəsur Ustad! Qeyd edim ki, Mirzə Xəzər vəkil kimi də peşəsinə sadiqdir: qanunların, insan haqlarının tapdalanmasına heç vaxt imkan vermir. O, ölkəmdə mənə hücum edən bişərəflərə Almaniyadan "şillə” vuraraq, onları dəfələrlə yerlərində oturdub. Sağlığını təhlükəyə ataraq, uzaqdan-uzağa məni həm bir redaktor kimi, həm də vəkil kimi qoruyub, qayğımı çəkib. Övladlarımın yanında, ocağımın başında, qələmimin əlimdə olmağıma görə Ustada - Mirzə Xəzərə minnətdaram!
Yeri gəlib, etiraf edim ki, canımdan çox istədiyim bir insanın bu yubiley günlərində çox utandım. Mən Mirzə Xəzərin 65 illiyinə, Ustadın arxivi əsasında hazırladığım "Mirzə Xəzərin Səsi və Sözü” kitabını hədiyyə etmək istəyirdim. Keçən il bu vaxtlar idi, Mirzə müəllimə fikrimi bildirdim və kitabı hazırladım. Amma təəssüf ki, kitabı hansı nəşriyyata yolladım, orda "partlayış” oldu, nəşriyyat direktorları "bombanı” obyektlərindən sakitcə, səssiz-səmirsiz uzaqlaşdırdılar. Olsun! Kitab çıxartmağa, heykəl qoydurmağa, medal almağa elə adamlar tələsir ki, onlar qazandıqları saxta şöhrəti itirməkdən qorxurlar. Çünki bilirlər, gözə girməsələr, unudulacaqlar! Mirzə Xəzər isə çox arxayındır, seçilənlərin, sevilənlərin içində unudulmaq həyəcanı olmur! Kitabı hazırladığım müddətdə Ustadın dediyi kimi "mən tələsmirəm, vaxtımız hələ çoxdur...”.
P.S. Əziz Mirzə müəllim, bu yazını doğum gününüzə hədiyyəm kimi qəbul etməyin! Mənim Sizə hədiyyəm üç övladımın və mənim üzümdəki təbəssümdür. Çünki Sizin üçün ən dəyərli hədiyyə insanların üzündəki təbəssümdür...
Məlahət Ağacanqızı,
"Azadlıq" qəzeti 4.11.2012 |
