 Yaxud, Masallı rayonundaki özbaşınalıqlar fonunda lalların da dili açılsa, necə deyərlər: "Kərəmi onda ağlamaq tutar”
Masallıda çoxlu sayda lallar varmış, bizim heç xəbərimiz yox imiş. Lallar çayxanası rayonda tanınan bir istirahət yeridir. Fikirləşməyin ki, rayon əhalisi işləməkdən taqətdən düşüb, bu çayxanada lazımınca istirahət edir. Əsla belə deyil!
Sözümün məğzi bundan ibarətdir ki, bu çayxananın sahibini tanımaq olmur. Bizim bu qardaşlarımız dildən-qulaqdan qüsurlu olsalar da, çox işguzardırlar. Əhali ilə yaxşı davranmaları müştərilərinin artmasına səbəb olur. Bu zəhmətsevər insanların bütün lallarla əlaqələri vardır. Hər gün səhər çağı onlar görüşürlər, bir-birinə kömək edir, iş axtarıb tapırlar.
Desəm ki, bizdə işsiz lal yoxdur, yanılmaram. Bu çayxana ilə üzbəüz, Xətai parkında da bir çayxana var, adı "danışanlar və işverənlər” çayxanası kimi tanınır. Lallar çayxanasından fərqli olaraq, buranı gənclər işlədir. Bu danışanlar çayxanasında hansı "sort” işverən istəsəniz, tapmaq olar.
Məsələn: Ələkçinin qılverəni, polisin "sukası”, MTN-ə işverən, sosial yardımları qamarlayıb, ağabalalarla şərik gedən dəllallar, İH- başçısı Qəzənfər Ağayevin patentləşdirdiyi "suka”ların isə xüsusi yeri vardır. Eləsi də var ki, bir müxalifətçini görən kimi başlayır Əliyevləri və hökumət nümayəndələrini söyməyə. Görür ki, heç kim reaksiya vermir, başlayır eynilə müxalifət funksionerlərinə şəbədə qoşmağa və sair. Bir qədər də dürüst desəm, əyalətdə, ələlxüsus kənddə müxalifətçi olmaq çox çətin məsələdir. Ümumilikdə götürsək, hər yerdə kənd üç, yaxud dörd tayfadan ibarət olur. Bir tayfadan bir müxalifətçi olanda, o adam Cəlilabadlı Təzəxan bəyin yaşadığını yaşamalı olur. Mənim yaşadığım Sığdaş kəndində 800 nəfərə yaxın YAP-çı var. Onlar tək mənimlə bacarmırlar. Açıq bəyan edirəm, onlar o qədər çirkaba bulaşıblar ki, mən məclisə girəndə heç kəsin cınqırı da çıxmır. Bilirlər ki, mənim tənqid hədəfimdən qaça bilməzlər və güzəştə də getmərəm, kimliyindən asılı olmayaraq. 2003-cü il prezident seçkisində lap onlara dərs verdim.
O vaxt mən məntəqədə katib idim, mənə 500 dollar təklif etdilər ki, nə məntəqəyə gəlmə, nə də sənin imzan lazım deyil. Seçkidə iştirak etdim, nə pul almadım, nə də o saxta seçki protokoluna imza etmədim. Mənimlə yoldaş və "həmfikir” olan ADP-təmsilçisi Salayev İsiməli öz əqidəsini üç şirvana, yəni altı manata satdı. Axşam məni apardılar rayon prokurorluğuna, səhərə yaxın sərbəst buraxdilar.
Bu günə kimi hər kəsin yanında alnıaçıq, üzüm isə ağdır! İndi isə o insanların çoxu əqidəmə görə mənim hörmətimi saxlamaqla yazı və karikaturalarımı həvəslə izləyirlər.
İsiməli "bəy” isə məni görəndə yolunun səmtini dəyişir. Mən də ölkənin tanınmış yazarları kimi tüğyan edən rüşvətdən, korrupsiyadan çox yazmışam. Məmurlarımız yazilanları şər və böhtan adlandıraraq heç bir reaksiya vermirdilər. O həddə gəlib çatdı ki, ölkə başçısı etiraf etdi, Azərbaycan rüşvət və korrupsiya burulğanında boğulur, beynəlxalq təşkilatlarda biabır olur. Başladılar rüşvət və korrupsiyaya qarşı mübarizə şousu yaratmağa. Bir neçə kiçik ranqlı məmur həbs edildi, böyük oğruların isə tükü də tərpənmədi, nəinki kresloları.
Respublikamızda o qədər haqsızlıqlar baş verir ki, hətta məqaləni qısaltmaqda çətinlik çəkirəm. Yazının əvvəlindəki işverənlərə keçid alsam, qəzetin bir sayına sığmaz. O ki, qaldı əhalinin sosial yardım problemi ilə əlaqədər anons olaraq bu mövzuda faktlarla, diktafon səsyazması və foto şəkillərlə növbəti yazımda çıxış edəcəyəm.
Qeyd edim ki, ölkə qanunları sanki təbaşirlə asfalta yazılıb. Qanunlar işləmir, işlək olanda da yalnız əhalinin kasıb təbəqəsinə tətbiq edilir. Deyirəm ki, Masallıda müxalifətçi "şoğəribi”barmaqla saymaq olar, ziyalı isə... (bu ayrı bir mövzudur), həqiqəti danışan isə lap azdır. Bu qədər haqsızlıq baş alıb gedir ha, bizim lalların da dilləri birdən açılar, bax onda "Kərəmi ağlamaq tutar”!
DADAŞİ Mətləb,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü
metleb.dadasov.56@mail.ru
|
