 Nizami Rayon Məhkəməsinin barəmdə çıxardığı 3 aylıq həbs qətimkan qərarından Bakı Apellyasiya Məhkəməsinə şikayətim təmin edilməsə də, o 10-15 dəqiqəlik məhkəmə prosesindən bəzi maraqlı məqamları nəzərinizə çatdırmaq istəyirəm...
Vəkillərim Ramiz Məmmədov və Yalçın İmanov barəmdə seçilmiş 3 aylıq qətimkan tədbirinin istər ölkə qanunlarına, istərsə də Avropa Konvensiyasının hüquq normalarına tamamilə zidd olduğunu min bir faktla əsaslandırmalarına baxmayaraq müstəntiqin "Bunlar hamısı cəfəngiyyatdır, Hilal Məmmədov hələ 1992-ci ildən İrana casusluq edib, camaata silah paylayıb, sonra da qaçıb Rusiyada gizlənib...” fikrinə dözməyib, hakimdən mənə iki-üç kəlmə söz deməyə izn istədim.
Dedim: – Möhtərəm hakimlər, yəqin siz də, biz də, müstəntiq də, prokuror da və digərləri də elə azad, demokratik, hüquqi bir dövlətdə yaşamaq istəyir ki, orada qanunlar işləyir, heç kimin cibinə sifarişlə narkotik atılmır və sifarişlə qərarlar qəbul olunmur. Odur ki, həbsimlə bağlı bütün hüquqi proseduraların ciddi və kobud şəkildə pozulduğunu nəzərə alaraq barəmdə ədalətli qərar çıxarmağınızı xahiş edirəm.
Müstəntiqə isə üz tutub dedim: – Olarmı bir sual verim sizə?
Dedi: – Buyur.
Dedim: – Heç casus da silah, ya narkotik satar?
Dedi: – Lap zibil də satar!
Dedim: – Tamamilə razıyam, zibil də satar, zibil də daşıyar, lap zibil də təmizlər, amma çətin ki, narkotik maddə, silah satmaqla özünü bu qədər zibilə salar. Sanıram, lap tutaq ki, siz deyəndir. Deyin, bu 20 ildə həm casusluq, həm də narkobaronluq edən bir kimsə istər ölkəsinin, istərsə də xaricin (o cümlədən casusluq etdiyi ölkənin) KİV-ində müntəzəm olaraq öz hakimiyyətini tənqid edərmi? Milli-dini-etnik ayrı-seçkilik salarmı? Görəsən, o casus niyə sonra digər – Rusiya ölkəsinə qaçıb, casusluq etdiyi məmləkətə yox?! Bəs niyə bu 20 ildə bizim hüquq mühafizə orqanları bu caninin nazı ilə oynayıb, həbs etməyiblər, o ki son 7 ildə vətənində idi?
Müstəntiq dedi: – Bilirəm yaxşı riyaziyyatçısan, müəllimlərin də güclü olub və sənə çətin ki, söz çatdırmaq olsun.
Dedim: – Əhsən, müstəntiq, əhsən, demək, mən doğrudan da söz azadlığıma görə həbsə düşmüşəm, təşəkkür, elə bunu da eşitmək istəyirdim...
2-3 dəqiqəlik məşvərətə gedən hakimlər ən professional kompüter mətni yığıcısının belə 30-40 dəqiqəyə yaza biləcəyi 3-4 səhifəlik qərardan çıxarışı yalnız özlərinin zorla eşidəcəyi tərzdə oxuyub canlarını qurtardılar və mən ürəyimdə onların da halına acıdım... "Ən böyük vətən xainləri sifarişlə işləyən, rüşvətdə "oğrunu” doğru çıxaran hakimlər, prokuror, müstəntiqlərdir” sözləriylə deyinə-deyinə məhkəmə zalındakı qəfəsciyi tərk edib öz "boks” qəfəsciyimə qayıdanda Penitensiar Xidmətin az qala bütün əməkdaşlarının da gülərüzlə məni dəstəklədiyinin şahidi oldum...
Boksuma qayıdıb hirsimi bir az soyudandan sonra, üz-üzə duran digər iki boksdakı məhbuslara baxıb dilləndim: – Hər gün sizə baxanda metronun "Sahil” stansiyasından çıxıb dərs dediyim universitetə gedəndə yol boyu (satış üçün) düzülmüş dovşanlarla dolu qəfəsciklər yadıma düşür. Hər dəfə bir imkan tapıb xəlvətcə onları zindandan qopartmaq arzum olub. Amma bilirdim ki, bir xeyri yoxdur, tapıb qaytaracaqlar yerinə... Vallah, indi sizə də baxıb o dovşanları xatırlayıram...
Üzbəüz digər qəfəsdə çırpınan xanım Ş-nin gülməkdən lap ürəyi getdi bu sözlərimə. Üzümü ona da tutub dedim: "Ay Ş. xanım, vallah, sənin də halına acıyıram, qısqanclıq zəminində ərinin məşuqəsini öldürüb düşmüsən bura, uşağını da qoymusan o vəfasız ərin öhdəsinə, indi Allah bilir, daha hansı yeni məşuqəyə başı qarışıb. Amma gedib sifarişlə, rüşvətlə işləyən bir adamı öldürsəydin, bəlkə də həm ölkəmizdə, həm də dünyada olardın ən məşhur "siyasi məhbus”, lap 1-2 ilə çıxmaq şansın da olardı... Eh, daha nə deyim sizlərə, ay dovşanlar...”
Birdən diksindim ki, vay dədə, axı burda 2-3 dəhşətli residivist də var, onlar da adam öldürmək üstündə bura düşüblər. Biri lap beş dəfə türmədə oturmuş bakılı ləhcəli qaqaş, lap öz boksumda idi, üzündən də zəhrimar yağırdı... Nə isə, daha gec idi... Qəfildən o qaradinməz qaqaş da birinci dilləndi: – Hə, qaqaş, indi yüz faiz mənə də bəlli oldu ki, sən nə narkobaronsan, nə də vətən xaini. Sən dilinin – sözünün qurbanı olub düşmüsən bura və düz sözə də nə deyəsən ki, biz doğrudan da dovşanıq ki, dovşan...
Hilal Məmmədov
Bakı, Kürdəxanı, 16 avqust 2012
mediaforum.az
|
