İnsan ömrünün elə anları olur ki,heç vaxt unudulmur,çox dərin iz buraxır. Talış xalqımın oyanışı üçün keçən əsrin 70-80-ci illərində gəncliyimin heç vaxt tükənmədiyini hiss etdiyim anlarda bu mübarizənin başa catdırmaq üçün tükənməzliyini hiss edirdim. Sən demə belə deyilmiş, güc də tükənirmiş,qüvvə də.
May ayının 19-da cox ağır huşsuz vəziyyətdə "Miokard infarkti" təcili yardım məni Mərdəkan 26 saylı birləşmiş şəhər xəstəxanasının reanimasiya şöbəsinə gətirmiş və 3 gündən sonra gözlərimi açanda əvvəl harda olduğumu anlamadım. Sonra mehriban ağ xalatlı insanlar arasında olduğum
... Читать дальше »
