Hər bir millətin milli deyilən qiymətli bir xəzinəsi var. Yaponlar sübut etdilər ki, dünyada ən böyük belə xəzinəyə onlar sahibdilər. Odur ki, 50-60 il ərzində özlərinə qüdrətli millət, ölkələrini qüdrətli dövlətə çevirə bildilər. Yəhudilər də belə bir iddia ortaya atdılar və ifrat millətçilik xəstəliyinə düçar olduqlarından “qəsbkar millət” imicindən başqa bir şeyə sahib ola bilmədilər. Yəqin ki, oxucu bildi söhbət nədən gedir.
Söhbət həqiqətən də ağıl, savad, elm, düşüncə, idrak və təfəkkür potensialından gedir. Xoşbəxt millət, inkişaf etmiş dövlət belə porensialı güclü olandır. Lakin dünyanın elə ölkələri də var ki, hakimiyyətləri bu potensialdan ilan ala çatıdan qorxan kimi qorxur. Ən əsası səbəb də odur ki, bu potensial totalitar, avtoritar, diktatura rejimlərinin qəddər düşməni sayılıblar.
Qayıdıram mətləbə. Hakimiyyəti zəbt edənlər ölkə sərvətlərini talamaq eşqindən maksimum yararlanmaqda ağıl və düşüncə sahiblərini potensial düşmənləri sayıb türmə və zindanlarda çürüməyə məhkum etməkdədirlər. İndi bizə elə gəlir ki Azərbaycan türmələri belələri ilə doldurulduqca, millət milli kimliyini itirməkdədir. Bu ölkənin elm potensialı 20 ildir ki, ölkəni tərk etməkdədir. Qalanlar köçənlərin 1-2 %-ni belə təşkil etməsə də, bu 1-2% də əslində hakimiyyət üçün potensial “təhlükədir” və bu təhlükəyə qarşı hökumət amansız, qeyri qanuni və qeyri demokratik üsullarla mübarizə aparır. Son 20 ildə biz nə qədər insanın "“AMON”-un üzvü olub" deyə, “Prezidentə qəsd hazırlayıb" deyə, “Silah- sursat gizlədib” deyə, “Cibində narkotik tapılıb” deyə, saymaqla qurtarmayacaq qədər qondarma ittihamlarla cəza evlərində çürüdülən ağıl potensiallı vətəndaşlarımızın şahidi olmuşuq. Bu proses ildən-ilə daha geniş vüsət alır, həcmini inadla genişləndirir.
Son bir neçə ayda həbsləri mümkün görünməyən (beynəlxalq aləmin sanki müdafiəsində olmaları səbəbindən) Leyla Yunus, Arif Yunus, İntiqam Əliyev, Seymur Həzi kimi hüquq müdafiəçiləri qondarma və böhtan ittihamlarıyla həbsə atılıblar. Onlara həbsxanalarda zor tətbiq edildiyi xəbərləri də gəlməkdədir. Mənə elə gəlir ki, millətin dərdini çiyinlərində daşıyan insanları qırıb qurtarmaq, türmələrə doldurmaqla, yaxud ölkədən didərgin salmaqla qurtarmaq mümkün deyil. Hərəsinin yerinə bir neçəsi peyda olur. Hansı dahisə nə vaxtsa deyib ki, elm və ağıl potensialı və fədaisi olmayan millət başqa millətlər içərisində əriməyə məhkumdur. Son 20 ildə 200 mindən artıq elm adamlarımız bilik-bacarıqlarını xarici ölkələrin elm ocaqlarında xərcləməkdədirlər. Lakin, tutulanların və ölkədən didərgin salınanların sayı artdıqca oları əvəz edənlərin sayı davmütənasib surətdə artır.
İndi ölkə ictimaiyyətinin diqqət mərkəzində qərarlaşan Eldəniz Quliyevdir. O, ilk olmadığı kimi, sonuncusu da deyil. Sadəcə növbəsi çatanlardan biridir. Belə davam etsə minlərlə Eldəniz kimilər bu əcaib irticanın qəzəbinə tuş gələcək. Eldəniz Quliyev ölkədə baş verən siyasi proseslərdən dəqiq baş çıxaran, lakin, hər xırda hadisəyə reaksiya göstərib münasibət bildirənlərdən deyil. Necə deyərlər zülm ərşə çəkiləndə, bıçaq sümüyə dirənəndə “Bir insafınız, vicdanınız olsun” deyənlərdəndir. Indi O, da hansısa bir unikal böhtanla “istintaqa” cəlb olunmaq ərəfəsindədir. İşə bax ki, Daxili İşlər Naziri ölkə yol polislərinin “şərəf və ləyaqətlərini” təhqir etdiyinə görə onu məhkəmə qarşısına dartmaq fikrindədir. Diqqət edin, şərəf və ləyaqəti ciblərində olan, tutdu-tutmadı vətəndaşa yüksək cərimələr kəsərək, 20%-ni cibinə çəkən və bununla da ölkənin müəllim və həkimindən 20-30 dəfə artıq qazanan bəzi yol polislərinin şərəf və ləyaqətindən söhbət gedir. Azərbaycan cəmiyyətində heç kimin şübhəsi yoxdur ki, bəzi polislərin fəaliyyəti neqativ hallar üzərində qurulub. Hətta bu polislərin elə baş bilənləri var ki, “Restoranlar” kralı adlanır. Eldəniz Quliyev də hamı kimi belə hallardan birini dilə gətirib və hamıdan fərqli olaraq belə halları qəzet səhifələrinə çıxarıb. Şərəf və ləyaqət yalnız fərdlərə aid olan məfhumdur. Yalnız ayrı-ayrı vətəndaşlar şərəf və ləyaqətin müdafiəsilə bağlı məhkəməyə müraciət edə bilər. Bütövlükdə polislərin, nazirliyin, şərəf və ləyaqəti olmur. İdarə və müəssisələr imicə malikdilər ki, Allaha şükür rüşvət alıb buraxmaqla da olsa polisimiz cinayətkarlığın qarşısını qətiyyətlə almardadır. Görünür bu adamlar ağa nökəri özününkü saydığı kimi polis əməkdaşları dediklərimizi özlərinki sayırlar.
Qəribədir ki, vaxtikən Səddam Hüseyn İraqı, Qəddafi Liviyanı, Hüsnü Mübarək Misiri və s. özününkü sayırdı. Azərbaycanda isə monopolist nazirlər də belə bir iddiada bulunurlar. Nə deyəsən... Hələlik deməyə bir şey qalmır. Yalnız üzümü millətin şərəf qaynağı olan Eldəniz Quliyev kimilərə tutub deyirəm: Özünüzü qoruyun, sizlər olmasanız da sizləri əvəzləyənlər həmişə olacaq. Hələ ki, varsınız, sağsınız, qoy saylarınız sizlər var ikən artsın. Heç olmasa 2015-ci ilin yayına qədər qalxanınızı başınızdan kənara çəkməyin . Axı həmin vaxt Avropa üçün oyunlar keçirib özümüz də oynayanlardan olmalıyıq. Nə qalıb ki. İnşaallah bu oyunlarda gec də olsa ermənilərə sübut edəcəyik ki, “Sarı gəlin” bizə məxsusdur, onlara yox.
Hüseynqulu MƏMMƏDLİ
