 Və yaxud, Rusiya Federasiyasının Tümen Vilayətinin Xantı-Mantiyski Muxtar Vilayətinə bir tikə çörək dalınca, Azərbaycandan "tərkivətən” olanlar barədə bəzi təsüratlarım
Yaşadığımız bu ədalətsiz dünyada ikili standartların mövcudluğu heç kimə sirr deyil. Allah təlah babamız Adəm əlehissalamı və nənəmiz Həvvanı yaratdıqdan sonra, onlara cənnəti qərar verdi. Onlar şeytana uyduqlarına görə, cənnətdən qovulmuşlardan olmaqla, yaşadığımız bu dünyanı da yer üzünə endirildilər....
Dünyaya gətirdikləri Habil, doğma qardaşı Qabili paxıllıqdan qətlə yetirdi. Ümumiyyətlə bütün peyqəmbərlərin həyatı, yaşam tərzi, əxlaq normaları biz insanlara ibrət olması əvəzinə, onların üzləşdiyi mənfi hallar günümüzün reallıqlarından yan keçmir.
Sözümü peyqəmbərləri xatırlatmaqla bəzi "ağzıgöyçəklər” bu yazını oxuyub, deməsinlər ki, mən də haranınsa "agentiyəm” yaxud "separatçıyam” . Bu sözlərə onsuz da öyrəncəli olmuşuq, nə deyirlər desinlər, mən isə qüdrətli Allahın adı ilə, yalnız gördüyüm, üzləşdiyim həqiqətəri ictimailəşdirməyi özümün insanlıq və müsəlmançılıq borcum bilirəm. Dünyanın ictimai-siyasi, hərbi və mənəvi palitrası gözümüzün önündə olmasından, ikili standartlardan çıxış edən güc mərkəzlərinin müsəlman ölkələrinə qarşı yürütdüyü hegemonçuluq siyasətindən söz açmaq fikrində deyiləm.
Sadə, el dilində bunu deyirəm ki, külli-kainatın sahibi Allahdır, yaşadığımız bu dünyanı idarə edən seytandır. Seytan da dünya dövlətlərinə özünə bab rəhbərlər təyin edir.
Peyqəmbərlərin yaşadıqları dövrlərdə, zülümkar rəhbərlərin olması da hər kəsə bəllidir. Nəmrudlar, Fironlar o dövürdə olduğu kimi, bu bu gün də onlar xislətdə olanlar mövcuddur. Bir çox harınlamış dövlət başçılarının aqibətinin faciəli sonluğunu bəşəriyyət görsə də, digər Azərbaycan tipli ölkə başçıları bu olaylardan ibrət dərsi almaq əvəzinə, sanki öz doğma xalqına qarşı etdikləri zülüm və iztirabları davam etməkdədirlər.
Azərbaycanın Kütləvi İnformasiya Vasitələri mütəmadi olaraq, ölkədə baş alıb gedən haqsızlıqlar barədə ictimaiyyəti məlumatlandırsa da, hakimiyyət mənsubları etdikləri qanunsuz əməllərdən heç də usanmırlar. İnsan haqları, söz və fikir azadlığı hakimiyyət dairələri tərəfindən kobud şəkildə pozulur. Jurnalistlər təqib, təhqir, həbs və qətlə yetirilir.
İdarə və hüquq mühafizə orqanları ölkə qanunlarına hörmətsizlik etməkdən də çəkinmirlər. Bir sözlə, kağız üzərində təm-təraqlı, "analoqu” olmayan qanunlar mövcud olsa da, işlək deyil. Ölkə sanki "oğru” qanunlarla idarə olunur. Azərbaycan telekanallarına baxanda, təəccüb, əsəb gərginliyi adamı təngə gətirir. Əxlaqdan kənar verlişlər, bəzi üzdəniraq ziyalıların yaltaqlığı, məddahlığı, məmurların yalanlarla dolu ləyaqətsiz çıxışları adamı bezdirib. Ötən ilin dekabr ayının sonlarında ürəyimə dəhşətli bir vahimə düşdü. Fikirdən yuxum ərşə çəkildi, özümü olduqca pis hiss edirdim. Ona görə ki, bu ölkədə qalıb yaşayanlar ancaq ölümlərini gözləyirlər. Gələcəkdə yaxşılığa doğru nəsə vəd edilməsinə bir kimsədə inam olmadığı kimi, məndə də o inam yoxdur.
Özüm, övladlarım və bütün tayfamla Qarabağ müharibəsindən keçdik, Azərbaycan Dövlətçiliyinə Vətəndaşlıq borcumuzu verdik. Qarşılığında isə, bu ölkədə nə mənə nə də övladlarıma rüşvətsiz iş olmadı. Kiçik oğlum Təbib, Naxçıvanın Şahbuz rayonunda dislokasiya olunmuş "N” saylı hərbi hissədə yerli əsgərlərin "fiziki-dedovşina” işgəncələrindən bezib, bir il altı ay xidmətini dəyişmədən, səngərdə keçirtməyindən, ömürlük olaraq, uroloji xəstəliklə evə döndü. Vətəndaşlıq pasportunu rüşvətlə aldıqdan sonra, üç il işsiz qaldı, döymədiyi qapı qalmadı, digər uşaqlarım kimi, o da Rusiyanın soyuq Sibirinə öz ayaqları ilə tərkivətən oldu. Allaha şükürlər olsun ki, hal-hazırda övladlarım Rusiya Vətəndaşlığın qəbul edib, rəsmi-dövlət işində işləməklə, insan kimi yaşayırlar. Rusiya dövləti onlara ipoteka ilə mənzil də verib. Hər uşağa görə müavinət və evin kreditinin üç yüz səksən min rublu güzəşt edilib.
 Azərbaycandan Xantı-Mantiyski vilayətinə köçən digər həmvətənlərimlə də görüşmək qərarına gəldim. Nijnevartovsk şəhərinin "Balaqan” adlanan bazarın qapısının ağzındaca, qalın qış paltarına sırınmış, əslən Beyləqan rayonundan olan Abdullayev Natiq (foto) məni qarşıladı. Bildirdi ki, mən sizin yazı və karikaruralarınızı internet saytlarında izləyirəm....
Bir qədər təəccübləndim ki, bazarda alver edən adam yəni elə də vaxt tapa bilməz ki, interneti yaxud da mətbuatı izləsin. Natiq bəyin ziyalılığı məni heyran etdiyindən, tez diktafonumu açıb, onun razılığı ilə ondan müsahibə götürə bildim.
Natiq bəy Azərbaycan İnşaat-Mühəndislər institutunu bitirib, Azərbaycanda iş tapa bilmədiyindən, səkkiz il öncə Nijnevartovski şəhərinə gəldiyini dedi. Mən ona hərtərəfi suallar verdim, onun da ağrılı yeri Qarabağ probleminin həll olunmaması oldu.
Digər narazılıqlarını isə mövcud hakimiyyətə ünvanladı. Mənim "bu şəhərdə hansı problemlərlə üzləşirsiniz" sualıma onun cavabı belə oldu: - Burda mənim iki uşağıma dövlət qayğı göstərir, baxçada uşaqlarımın təlim-tərbiyyəsi ilə lazımınca məşğul olurlar, onlara müavinət verilir, dövlətin vergisin ödəyirəm, ailəmə pulsuz tibbi xidmət göstərilir, isti evdə yaşayıram, şükür Allaha ki, qazanıram, Azərbaycanda yaşayan valideynlərimi də dolandırıram, istədiyim qədər dövlətdən faizsiz kredit də götürə bilirəm.
Sonda onu da bildirdi ki, qardaş bura Azərbaycan deyil ki, hər qoltuğu papkalı üstümə gəlib haqq istəsin, hətta şəhərin polis rəisi gəlir, ona bir salam veririk, ertəsi gün gəlib bir şey alır, sonra da dost oluruq. Azərbaycanda isə, zır-savadsız polis serjantları adamı insan yerinə qoymur, istədiyi adamı şərləməkdən də çəkinmir....
"Balaqan”da məşhur TALIŞ kafesi
Nijnevartovsk şəhəri inşa edilən vaxtlardan bəri Talış oğulları burda yaxşı ad qoyublar, tanınıblar, sayılıb-seçiliblər. Masallı rayonunun Babakücə kəndindən olan mərhum Şirəli (ŞİR) indi də hər kəsin dilinin əzbəridir. Astaradan böyük iş adamı, hazırda İzraildə yaşayan Bəhrəmi də dövlət adamları hörmətlə xatırlayırlar və indi də onun simasında Talışlara hörmət bəsləyirlər.
 Hal-hazırda Masallının Sığdaşd kəndindən olan Məhyəddin Əliyev özündən əvəl bu şəhərdə yaşayan Talışların müsbət işlərini davam edir. Məhyəddinin bu TALIŞ kafesi Vətən oğulların cəmləşdiyi məkandır. Bütün problemlər bu kafedə həll olunur. Azərbaycanın digər rayonlarından gələnlərin də məkanı "Talış” kafesidir.
Onu da qeyd edim ki, Məhyəddin keçmiş döyüşçü olmaqla, yaxşı da idmançıdır. O, hər ay bazarda işləyənləri yığıb deyir ki, evinizə pul göndərin, valideynlərinizi azərbaycan hökumətinin qəpik-quruşuna ümid etməyin. Mən də onun bu alicənab işinə görə bütün valideynlər adından ona təşəkkürümü bildirdim. Sonda bunu deyim ki, doğrusu, ordan qayıtmaq istəmirdim. Hər gün məni qonaqlığa çağırırdılar, mənim iyirmi günlük səfərim çox maraqlı keçdi.
(ardı növbəti yazıda)
Mətləb DADAŞOV,
Bakı-Tümen-Bakı
|
