 Şəhid Novruzəli Məmmədov bu yarımçıq qalmış povestini 15 saylı cəzaçəkmə müəssəsinə köçürildikdən sonra (fevral - iyul 2009-cu il) yazmağa başlamışdı... Əfsuslar olsun ki, amansız taleyinin hökmü ilə, hissə-hissə, kağiz parçalarında xəlvəti olaraq ailəsinə göndərdiyi bu yazılarını o tamamlaya bilmədi...
(ardı, əvvəli burada)
Taleyə bir bax! Atamoğlan müəllim indi haqq dünyasındadır, amma onun ruhu sanki Əhməd Kəlbiyevi daim izləyir, onun "inkişaf” eləməyə qoymurdu. Bu insan nə vaxta kimi onu izləyəcək, arzularına çatmaq üçün qarşısında sipər kimi duracaqdır?! Bu fikirlərlə qəm dəryasına batmış Əhməd Kəlbiyevin Komissiyaya etiraz etməyə hec cürəti belə çatmadı. "Görünür, Atamoğlan müəllimin "məsləhət”lərindən İnstitutun professor-müəllim heyətinin də xəbəri var”,-deyə fikirləşib razılığını verdi. Qorxurdu etiraz etsə, bəd ayaqda onu dövlət imtahanlarından kəsə bilərlər. Məsələni şişirtməmək üçün o bu yolu-susmağı daha münasib bildi.
Dövlət imtahanları ərəfəsində iş yeri onu artıq gözləyirdi. Həmin andan institutdakı son semestr və dövlət imtahanlarını hansı "üsulla verəcəyi barədə, rayona gedib kənd təsərrüfatının böyük gəlir gətirə bilən hansı sahəsi ilə məşğul olacağı barədə beynində planlar qururdu.
Beləcə Əhməd Kəlbiyev institutu bitirəndən sonra, dəqiq desək, institut ondan canını qurtarandan sonra gənc mütəxəssis kimi Masallıya yollandı. Işə balandığı gündən az iş görüb çox pul qazanmaq barədə planlarını həyata keçiməyə başladı. Bölgədə hələ heç kimin ağlına gəlməyən xaşxaş istehsalına üstünlük verdi. Bunun həyata keçirilməsi üçün isə torpaq sahəsi əldə etmək gərək idi. Çörək, un məmulatlarına xaşxaş vurulanda onun insanlara verdiyi eyforiyanı nəzərə alan gənc mütəxəssis Masallıda bu sahəni inkişaf etdirmək məqsədi ilə qohum-qardaşlarının maliyyə dəstəyi sahəsində birinci mərhələdə 250 hektar torpaq sahəsini sovxozun balansından sildirib öz şəxsi fermer təsərrüfat sahəsi kimi əkib-becərməyə başladı. Tezliklə yaxın qohumlarından, dost-tanışlarından ibarət işçi qüvvəsi yaratdı, onlara yaxşı zəhmət haqqı və əlverişli iş rejimi vəd etdi.
Bir ara qonşu rayonlarından da gəlib dadlı Masallı çörəyini alanların ardı-arası kəsilmirdi. Qısa müddət ərzində və eyni zamanda yüksək sürətlə Əhmədin cibinə dolan pullar onu daha da yeni "zirvələr” fəth etməyə ruhlandırırdı. Çörəkçilik biznesi adı altında o daha çox qazanc əldə etmək məqsədilə istifadəsində olan 260 hektar torpaq sahəsinin bir hissəsində çətənə kolu becərməyə başladı və bundan əldə etdiyi gəlir hesabına rayonda digər sahələri də inkişaf etdirməyi başladı. "Ara xəlvət, tülkü bəy”, deyə bir neçə yerdə maşınların təmiri profilak¬toriya¬la¬rı, şəhər mərkəzində supermarket, avtovağzalda çayxana, pullu ədəbxana (tualet) tikdirdi. "Əhaliyə maddi yardım cəmiyyəti” adı ilə şəhərin tən ortasında nəzir qutusu qoydurdu ki, camaat əziyyət çəkib məscidlərə getməsin, pullarını əldən qayırma molların ciblərinə doldurmasın. Şəhərdə elə bir gəlir gətirən obyekt qalmadı ki, Əhməd onu özəlləşdirməsin. Bu obyektlər hesabına dünyada ən böyük şəlalə sayılan Niaqaranın yüksəklikdən gurultu ilə axıb tökülən suyu kimi gələn pullar Əhmədə sanki yeni həyat verirdi. Bu pulların hesabına rayonda ən yüksək vəzifəyə nail oldu. Özünü bəd nəzərlərdən hifz eləmək üçün pencəyinin sol döş cibində gözmuncuğu da gəzdirirdi. Həftədə bir dəfə cümə axşamları evdə üzərlik yandırıb tüstüsünü bədəninə, paltarına çəkirdi ki, şər qüvvələr ona yaxın düşməsin. Göz muncuğunun, üzərriyin gücünü onda hiss elədi ki, rayonun, Azərbaycanın digər bölgələrindən olan savadlı, ağıllı bacarıqlı oğul və qızları ilə deputat mandatı uğrunda gedən mübarizədən o, uğurla çıxdı. Xalq ona etimad göstərib səs verdi, onu özlərinə elçi seçdi. Həmin gündən o, Milli məclisisn "fəal” üzvlərindən oldu. "Fəal” üzv deyəndə başa düşmək lazımdır ki, o, ingilis bayrağı kimi külək (yuxarılar nəzəzrdə tutulmalıdır) hansı səmtə əsirsə, o da həya-abır gözləmədən itaətkaranə həmin tərəfə çönür. Əgər yuxarıdan ona desələr ki, "aga qara”dı, o bunu məmnuniyyətlə edir və fikrinin doğruluğunu "sübut” etmək üçün saatlarla mübahisə edər və deyə bilər ki, "nə fərqi var?! "ağ da qara”da rəng bildirən sözlərdir və yuxarılar belə məsləhət bilirlərsə, demək belə də olmalıdır. Onlar hər halda bizdən çox bilirlər”.
İnstitutu kəmsavad bitirmiş Əhmədə həqiqətən elə gəlirdi ki, "yuxarıda” işləyənlər hər şeyi bilir, onların dedikləri mütləqdir, hamı onların dediklərini yerinə yetirməlidir. Elə bu "yüksək” keyfiyyətlərinə görə də onu hər seçkidə Milli Məclisin deputatı seçirlər. Üzümüzə gələn seçkilərdə deputat mandatına sahib olmaq üçün onu sınaq meydanına çəkirlər. Çox uzağa getmək lazım deyil. 2007-ci il fevral ayının 2-də Respublikamızın nüfuzlu təşkilatlarından birində-AMEA-nın Dilçilik institutunda işləyən professor Dəmir Poladov Milli Təhlükəsizlik Nazirliyi tərəfindən işlədiyi kabinetindən müəmmalı şəkildə oğurlanaraq nazirliyin zirzəmisinə satındı. Adını da qoydular ki, guya o, dövlət sirrini Xarici Xüsusi xidmət orqanlarına ötürüb. Oxucularda tam təsəvvür olsun deyə qeyd etmək lazımdır ki, Dəmir Poladov fizik deyil, kimyaçı deyil, Kosmik Tədqiqatlar institunda işləmir, Xüsusi Konstruktor bürosunda çalışmır və ən nəhayət Müdafiə Nazirliyində işləyən adam deyil ki, dövlət əhəmiyyətli sirrlərə malik olsun və ya onları əldə etsin ki, Xarici Xüsusi xidmət orqanlarına ötürə bilsin. O, sadəcə dilçi alimdir və 45 ildir ki, Azərbaycan dilçilik elminin müxtəlif müxtəlif sahələrinə dair 70-dən çox monoqrafiya və elmi məqalələrin müəllifidir. Dilçilikdə elə bir dövlət əhəmiyyətli sirr yoxdur ki, o onu kimlərə ötürsün.
Dəmir Poladov həbs olunan (oğurlanan) ondan beşcə gün keçməmiş radio-televiziya vasitəsilə aləmə car çəkdilər ki, milliyətcə talış olan bir Azərbaycan vətəndaşı talış dilində qəzet ("Tolışi Sədo”) buraxmaqla və talış dilinə aid bir neçə kitab çap etdirməklə Azərbaycan dövlətinə xəyanət etmişdir. Belə məqamlarda, əlbəttə, şou düzəltməkdə "yuxarılar” yüksək məharət nümayiş etdirməyi yaxşı bacarır. O məqsədlə də "yuxarılar”-dan verilmiş tapşırığa əsasən Milli Məclisin deputatlarından bir nəfər televiziya ekranı qarşısına çıxıb Dəmir Poladovu "ifşa edəcək tarixi çıxış” eləməli idi. Özü də həmin deputat talış bölgəsindən olmalı idi. Şərt qoymuşdular ki, kim ki çıxışını edəcəksə və əgər bunu uğurlu edəcəksə , ona deputat mandatı hədiyyə veriləcəkdir-seçkisiz-filansız. Əhməd Kəlbiyev bu missiyanı üzərinə götürmək üçün "həri”-sini artıq vermişdi, amma bunu deputatlardan gizli saxlayırdı. Bölgənin digər deputatları isə bu "şad” xəbəri eşidən kimi canlarına vəlvələ düşdü. Heç kəs istəmirdi belə bir ağır və məsuliyyətli yükün altına girsin. Lakin bu sınaq idi...
Astaradan Milli Məclisə deputat seçilmiş Aleksandr Nökərov guya böyrək ağrısından huşunu itirdi və guya ölümcül halda təcili Respublika uroloji klinikasına-akademik Miri Cavadzadənin rəhbərlik etdiyi xəstəxanaya yerləşdirildi. Qədim Əcəbov əzizlərindən kimsə dünyasını dəyişdiyi üçün təcili rayona yola düşəcəyini söylədi və xahiş etdi ki, onu üzürlü saysınlar. Toybüsat Soldatovun bəhanəsi o oldu ki, o talış bölgəsindən Milli Məclisə deputat seçilsə də, talış əsilli deyildir. "Yuxarılar”-ın tələb etdiyi kriteriyaya uyğun gəlmir. Talış bölgəsinin rayonlarından birindən Milli Məclisə deputat seçilmiş Vızməli Çobanov ərz elədi ki, o heç vaxt nə ekran qarşısına çıxıb, nə də mikrafonu əlinə alıbdır. Bu işdə naşıdır, o ekran qarşısına çıxa bilməz, çıxsa, Milli Məclis üçün rüsvayçılıq olar ki, gör neçə deputatları öz sıralarında birləşdirir. Digər deputat Sərraf İmamzadə Milli Məclisə ərz elədi ki, Dəmir Poladov vaxtilə onun müəllimi olmuşdur və o, etika xatirinə spekirdən xahiş etdi ki, onun adını çıxış edəcək deputatların siyahısına salmasın. Milli Məclisin sədri Elsevər Aslanov adı çəkilən deputatların efirə çıxmaqdan imtina etmələrini və bunun üçün gətirdikləri "daşdan keçən” arqumentlərini qəbul etməməyə heç bir əsas görmədiyini bildirib onların xahişlərini qəbul etdi. Yeganə namizəd isə Əhməd Kəlbiyev qaldı. O, spikerə ağzını açıb söz deməyə macal vermədən əlini qaldırdı, bu işin öhdəsindən şərəflə gələ biləcəyini bildirdi və əlavə etdi ki, belə məqamı çoxdan gözləyirmiş. 1993-cü il "Lənkəran hadisələri” ilə bağlı ürəyində qübar qaldığını, indi isə ekran qarşısına çıxıb ürəyini boşaltmağa böyük şans yarandığını fikirləşib Əhməd Kəlbiyev öz qərarını verdi. Qərarını verdi-deyəndə bu məsələni ekran-efir vasitəsilə Milli Məclisin növbəti növbədənkənar iclasında yayımlanacağı barədə "yuxarılar”-dan artıq təlimatlanmışdı. Yəni Əhməd artıq bilirdi ki, belə bir "etimad” yalnız ona göstəriləcəkdir.
(ardı var)
|
