Yaxud, qanunların icrasına nəzarət edən prokurorluq nədən qanunlara hörmətsizlik edərək, vətəndaşları narahat edir
Azərbaycan ordusunda baş alıb gedən qanunsuzluq, özbaşnalıq, ölüm, intihar və qətllərin vətəndaşlar üçün adiləşməsi təssüf ki, təksibolunmaz faktdır. Bu sözlərimlə heç də ordumuzu gözdən salmaq fikrində deyiləm.
İlin əvvəlindən bu günə kimi 90 (doxsan) nəfər hərbiçimiz bu və ya digər səbəbdən dünyasını dəyişmişdir. Ordumuz sanki ticarət obyektinə bənzəyir. Azərbaycan ordusunun necə formalaşmasına bir qədər açıqlama verməyim yəqin ki, hər kəsin ürəyincə olar.
Gənc oğlanlar orta məktəbi bitirənə yaxın, ərazi nümayəndələri üz tuturlar məktəb direktoruna tərəf. Hansı şagirdin ali məktəbə daxil ola biləcəyi, kimin heç attestat ala bilməməsini dəqiqləşdirdikdən sonra əsgəri xidmət üçün siyahı hazırlanır. Qohumlar çıxdaş edildikdən sonra keçirlər əsas məsələyə. Yəni hansı valideynin "cibinin dərinliyi nə qədərdir”.
Həmin siyahıda məzlum əhalinin min cür əzab-əziyyətlə boya-başa çatdırdığı, arığ, cılız, xəstə, bəzi hallarda "raxit”lər də olur. Məqam yetişir, orduya çağırış vaxtı çatır....
Sözümün əvvəlində sadalananların haq-hesabı hərbi komissara çatdırılır. Həmin xəstələr hərbi-həkim komissiyasına daxil olanda, bəziləri qanuni olaraq orduya yararsız olanların valideynləri çağırılaraq, borc-xərc edərək həkimlərin "dolyasın” verəndən sonra möhlət müddəti alırlar. O "əlsiz-ayaqsız”, məzlum, imkansız balaları orduya yollanır. Elə bilirsiniz onları daxil olduqları hərbi hissələrdə gül-çiçəklə qarşılayırlar? Xeyir ! Onların və valideynlərinin ağlar günləri başlayır.
Hərbi hissələrdəki "dedovşina, yerlibazlıq, regionçuluq bir yana, komandirlərin o əsgərlərə verdikləri mənəvi-maddi, bəzi hallarda fiziki əzablar heç bir çərçivəyə sığmır. Bu yazdıqlarımı sübut etmək üçün mənim diktafonum, fotoaparatım az qalıb dil açıb desin ki, bəsdir!
Belə ordu olmaz! Bəli, doğrudan da belə ordu olmaz. Sözügedən o əsgərlər birtəhər xidmət edirlər, xidmətləri başa çatmağa yaxın onların çoxuna hansısa formada uydurulan, qurama, cinayət xarakterli işlərlə şərlənib cinayət işi açırlar.
Valideynlər hərbi prokurorluq tərəfindən çağırılaraq, uydurma cinayət işi ilə tanış edilir və yüksək "bir qiymət" oxunur. Yazıq valideyngəlib başlayır qapı-qapı düşüb dilənməyə ki, prokurorun yaxud məhkəmənin oxuduğu məbləği düzəldib versin.
Aman Alllah, bu necə ölkədir?
Əlinə qələm alan, yaxud kompüterdə hansısa mövzuya müraciət edən yazar bir problemdən yazıb, fikrini tamamlamamış, yeni bir haqsızlıq, məmur özbaşınalığı eşidir. Qələmə aldığı mövzu köhnəlir, əhəmiyyətini itirir. Mən də bu yazını hazırlayanda analoji vəziyyət yarandı.
Masallı rayonunun Məmmədoba kənd sakini Qəmbərov Ağamoğlan Balağa oğlu (foto) evimə daxil oldu. Rəngi-ruhu ağarmış, stress vəziyyətini görüb, bir qədər sakitləşdirdim. Dərdini danışmağa başlayanda onun razılığı ilə diktafonumu açdım, şəklini çəkdim və axıra kimi dinlədim.
Onun dediklərini qısa olaraq, əziz oxucularımla bölüşməyi özümə borc bildim.
Həmsöhbətimin oğlu Qəmbərov Səfa yuxarıda qeyd etdiyim məzlum zümrənin nümayəndəsi kimi hərbi xidmətini Goranboy rayonu ərazisində dislokasiya olunmuş "N” saylı hərbi hissədə xidmət etmişdir. Xidmət etdiyi vaxt, yəni bir il öncə təsadüfən ayağı büdrəyib yerə yıxılır və sifəti yüngül zədə alır.
Komandirin digər bir əsgərlə - Hacıqabul rayon hərbi komissarlığından hərbi xidmətə çağırılan Talıbov Etibar Yusif oğlu ilə prinsipi olduğundan Səfanın aldığı xəsarəti onun üstünə yıxmaq istəyir.
Səfa bu şərəfsizliyi qəbul etmir. İşi tərsinə çevrilir, guya Səfa Etibarın qarnına təpik vurub. Bu cür sənədləşdirilir və Tərtər hərbi prokurorluğuna göndərilir. Əsgərlərin hər ikisi 2011-ci ilin yanvar ayında ordu sıralarından tərxis edilir. Nə az, nə çox, beş ay sonra hər iki əsgərin valideynləri Tərtər hərbi prokurorluğuna çağırılır (?).
Hər iki valideyn sözügedən cinayət işini uydurma və qurama olduğunu bildirirlər. Əsgərlər də şikayətçi olmadıqlarında israrlı olsalar da, prokurorluğun müstəntiq vəzifəsi üzrə "stajoru” Şahin Əsədov N19 HP 2910, 26.05. 2011-ci il tarixli məktubu, polisin köməyi ilə barələrində cinayət işi açılan sabiq əsgərləri prokurorluğa gətirilməsini xahiş edir (?).
Ağamoğlanın dediklərinə bir qədər də aydınlıq gətirmək məqsədi ilə Etibarın atası Yusif kişi ilə mobil telefon əlaqəsi yaratdım. Yusif kişi and-aman etdi ki, oğlum Etibar Səfa ilə Tapqaraqoyunlu kəndini Erməni qəsbkarlarından birgə qoruyublar, bəzən səngərdə bir qabda yemək yeyiblər, yoldaş, dost olublar. Kişi əsəblərinə hakim olmayıb, o prokurorluğun ünvanına çox sözlər dedi. Qətiyyətlə bildirdi ki, oğlum Etibarın Səfadan şikayəti yoxdur. Sonda onu da dedi ki, mən onlardan beynəlıxalq təşkilatlara kimi şikayət edərəm. Mən də bu işdə ona yardımçı olduğumu bildirdim.
Bəli, hərbi hissələrdə rüşvət naminə bu sayaq qondarma "cinayət işlərinin” açılması adi hal alıb. Bu qanun keşikçilərinin hərəkətləri vətəndaşlara diktə edir ki, övladlarınızı orduya göndərməyin, nəyiniz varsa satın, pulunuzu verin, hərbi biletinizi alın. Onsuz da bizdə hər şeyi rüşvət həll edir.
Başbilənlərimizin dediyinə görə ermənilərin maddi durumu çox pisdir, işdi Qarabağı keçib bu tərəfə gəlmək istəsələr, bizim neft pullarımıza nə gəlib, bir az verərik, qayıdarlar geriyə....
DADAŞİ Mətləb, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü, metleb.dadasov.56@mail.ru
|