 Hörmətli redaksiya! Əvvəl mən professor İlham Rəhimovun milli ideologiya ilə bağlı məqaləsinə münasibət bildirmək istəyirdim, hərçənd ki, bir neçə məqamlarla razı deyildim. Lakin bəzi KİV-lərdə ona qarşı aparılan çirkin kampaniya məni məcbur etdi ki, hörmətli professorla polemikanı qırağa qoyub, əslində heç iftiraçılara cavab yox, dəyərli oxucularla fikirlərimi bölüşüm.
Lomonosov adına Moskva Dövlət Universitetinin hüquq fakültəsini təzə bitirib, Sibirdə müstəntiq işləyirdim. 1988-ci ildə Moskvada məzuniyyətdə olanda iki müəllimimi, iki Sovet İttifaqı Qəhrəmanını, iki hüquq elminin nəhənglərini - professorlar Yuri Tkaçevski və Aleksandr Kositsını şam yeməyinə dəvət etdim. Onlar təkid edirdilər ki, elmi mövzu götürüb, müdafiə edim, mən isə gənc və çılğın olduğumdan deyirdim ki, elmlə yaşlananda məşğul olacağam. MDU-nun İslah Əmək hüququ kafedrasının müdiri Y.Tkaçevski dedi ki, sənin bir yerlin bu yaxınlarda SSRİ-də ən gənc hüquq elmləri doktoru olub. İstər-istəməz qurur hissi keçirdim. Bu İlham Rəhimov idi. Onun o vaxt 37 yaşı var idi...
«Nəyə görə bizim Ara Abramyanın Putinə təsiri yoxdur, amma İlham Rəhimovun var?»
Bu günün prizmasından yanaşanda görürsən ki, İ.Rəhimov başqaları kimi vəzifə və pul sahibi olandan sonra elmi reqaliyaları sinəsinə vurmayıb. O, əsl mənada alim və klassik ziyalıdır. Bununla belə çox təvazökar insandır. Rusiyanın müxtəlif regionlarında olan azərbaycanlı dostlarımla əlaqə saxlayıram və bilirəm ki, bir çoxlarına İ.Rəhimov dayaq olub, karyeralarında mühüm rol oynayıb. Bizim sevimli mövzumuz - ermənilərin biri-birilərinə dayaq olması, biri-birilərini irəli çəkməsi, Rusiya və digər ölkələrdə ciddi təsir imkanlarına malik olmalarıdır. Bəs indi nə oldu? Bir nəfər yerlimiz Rusiyada böyük nüfuz sahibi olan kimi onun ayağının altını qazmalıyıq? Ramil Səfərovun ekstradisiya məsələsindən sonra ermənilər İ.Rəhimova qarşı çox aqressiv kampaniya aparırdılar. Hətta ermənilərin kampaniyasında belə bir cümləyə rast gəldim: "Nəyə görə bizim Ara Abramyanın Putinə təsiri yoxdur, amma İlham Rəhimovun var?”. Bu çirkin kampaniya çərçivəsində ermənilərin yazdıqları ilə son günlər «bizimkilərin» yazdıqları arasında heç bir fərq görmədim. İndi bu iftiraçıların ermənilərdən nəyi əskikdir? Yeri gəlmişkən, R.Səfərovun işində mühüm rol oynamış İ.Rəhimov heç bir dəfə də olsun sinəsinə döymədi ki, bunu həm də mən etmişəm. Amma işə aidiyyəti olmayanlar silsilə müsahibələr verirdilər, az qala özlərini R.Səfərovun xilaskarı kimi aparırdılar. Rəhimov isə təvazökarlıq etdi. Budur əsl ziyalılıq!
Yazırlar ki, İ.Rəhimovun siyasi iddiası olmadığı halda onun ictimai-siyasi nüfuzu ola bilməz, əgər buna iddia edirsə, deməli siyasi iddiası var. Belə də sərsəm fikir ola bilər? İctimai–siyasi nüfuz şəxsin siyasi iddiasından irəli gəlmir, onun fəaliyyəti və davranışı ilə əldə olunur. İ.Rəhimov yüksək mədəniyyət sahibi olduğundan gördüyü işləri reklam xətrinə etmir. Azdan - çoxdan məlumatı olanlar onun xeyirxah əməllərini bilirlər: Tovuz rayonunda müasir xəstəxana tikdirməyini, kimsəsizlərə əl tutmağı və s. bunları reklam etməyib, PR kompaniya aparmayıb. Ancaq şahidiyik ki, balaca bir iş görənlər özlərini AzTV-dən tutmuş, bütün KİV-lərdə reklam edirlər...
İ.Rəhimovun nailiyyətlərini Putinlə bağlayanların nəzərinə çatdırmaq istəyirəm ki, o, Ədliyyə Nazirliyinin Kollegiya üzvü və Məhkəmə Ekspertiza İnstitutunun direktoru olduğu vaxtda Putin Sankt-Peterburq meriyasında məmur işləyirdi. O ki, qaldı onun biznes nailiyyətlərinə, soruşmaq istəyirəm, elmlər doktoru, peşəkar hüquqşünas, yüksək vəzifələr tutmuş təcrübəli və geniş əlaqələrə malik olan şəxsin bu nailiyyətləri nəyə görə birilərində təəccüb doğurur? Bəlkə İ.Rəhimov korrupsiya və çirkli pullarla milyonçu olub? Əminəm ki, hətta onun qəti əleyhdarları bunu deyə bilməz.
« Putinin dostu erməni olsaydı, yaxşı olardı?»
Bu gün Rusiyada yüzlərlə azərbaycanlılar milyonlara sahib olublar, onların çoxu Rusiyaya kasıb gəliblər, amma bacarıqları olub və şərait də buna imkan verib. Lakin onları doğma rayonlarından başqa geniş ictimaiyyət tanımır. Bəs onlar ilkin kapitalını haradan götürüblər? Səhv eləmirəmsə Rokfellerin belə bir kəlamı var: "İlk milyondan başqa bütün pullarımın hesabatını verə bilərəm”. Bu, kapitalizmin qanunudur. Sadəcə Putinlə dostluq İ.Rəhimovu diqqət mərkəzinə çevirib.
Biz deyirik ki, Ağanbekyanın, Şahnazarovun Qorboçovla yaxınlığı azərbaycanlılara böyük bəlalar gətirdi. İndi Putinin dostu erməni olsaydı, yaxşı olardı? Hər hansı bir xalqa münasibət məfhumu konkret şəxslərlə münasibətlərdən formalaşır. Mən iddia etmirəm ki, Putinin İ.Rəhimovla dostluğu dövlətlərarası siyasətə böyük təsir edir, ancaq xalqımıza münasibətdə, təbii ki, pozitiv rol oynayır. Necə ki, Şeyx Həzrətlərinin İslam ölkələrinin rəhbərləri ilə şəxsi münasibətləri xalqımıza münasibətdə müsbət rol oynayır. Bunun nəyi qəbahətdir? Nə qədər xalqımızın nümayəndələri xarici ölkələrdə nüfuz sahibi olsalar, bunun yalnız azərbaycanlılara xeyri var. Bu sadə bir aksiomdır. İ.Rəhimovun Kremlin carçısı olmaqda ittiham edənlərə onun "Yeni Müsavat”da dərc olunan "Bizə milli ideologiya lazımdırmı” məqaləsini oxumağı məsləhət görürəm.
Vallah, İ.Rəhimova erməni lazım deyil, "özümüzünkülər” bəsdir...
Vəkil Elçin QƏMBƏROV
|
