Son zamanlar ölkədə hökumət tərəfindən ümumtəhsil məktəbləridə vahid məktəbli formasına keçid adı altında hicab məsələsinin ortaya atılmasının səbəbləri barəsində müxtəlif versiyalar ortaya qoyulur. Qərb ölkələri, ABŞ və İsrail Azərbaycan Respublikasından İrana qarşı tətbiq edilən sanksiyalara qoşulmağı tələb edir. Belə bir vəziyyətdə Qərb həm də ölkədə keçirilən son parlament seçkilərinin nəticələrindən də narazıdır. Qərb yaxın zamanlarda keçiriləcək seçkiərdə hazırkı ölkə başçısının üçüncü dədə seçilmək istəməsindən də razı görünmür. Bu vəziyyət hökuməti hər hansı bəhanə ilə İranla əlaqələri müəyyən qədər pisləşdirməyə sövq edir. Bu baş verərsə, İrana sanksiyalar tətbiq etməyə əldə bəhanə olar və ya sanksiyalara qoşulmasa belə heç olmazsa, Qərbin nəzərində İranla munasibtlərin pisləşdiyi görüntüsü yarada bilər.
Azərbaycan hökumətinin belə çətin vəziyyətində İran da Azarbaycanda keçirlən seçkilərin nəticələrini demokratik kimi qəbul edir və Azərbaycan hökuməti ilə rəsmi səviyyədə müsbət münasibətləri qorumağa çalışmaqla hökumətin əlinə bəhanə vermir. Hökumət təxmin edirdi ki, mktəblərdə hicab qadağası nəinki qonşu Turkiyədə hətta uzaq Fransada xalqın kütləvi etirazına səbəb olub və Azərbaycanda da bu baş verəcək və İran da buna münasibət bildirəcək. Onlar da hicab qadağasına etiraz edən müəyyən islamçıları bir bəhanə ilə həbs edərək İranla əlaqəlndirəcək və İranla münasibətlərə yenidən baxmağa səbəb tapacaqlar. Beliklə hökumət hicab qadağası ilə həm də öz gələcək hakimiyyətini Qərbin gözüdə sığortalamış oldu. Hökumət bununla Qərbə mesaj göndərdi ki, Azərbaycanda demokratik seçkilər olarsa, İslam fundametalistləri hakimiyyətə gələ bilər. Beləliklə hökumət həm İrana qarşı sanksilardan yayına bildi, həm də Qərbin seçki saxtakarlığı ittihamını minimuma endirə bildi.
Azərbaycan müstəqilik qazananadan sonra Azərbaycan İslam Partiyası ilk yaranan partiyalardan biri olub. Lakin siyasi partiyalar haqqında axırıncı qəbul edilən qanundan sonra partiyanın təkrar qeydiyatından imtina olunub. Partiyanın əvvəlki sədrlərinin ya sistematik dini təhsilləri ya da ali təhsilləri olmayıb. Onlar da zaman-zaman qurama ittihamlarla həbs olunublar. Lakin sonradan Qafqaz Müsəlmanları İdarəsinin sədri Allaşükür Paşazadənin vasitəsi ilə həbsxanadan çıxa biliblər. Sonralar hökumət onların azadlığına güya vasitə olan Allaşükür Paşazadə vasitəsi ilə onların xəbəri olmadan onları idarə edə bilib. Bu səmimi və təhsili olmayan insanlar bir kəndin qaz, su, elektrik problemlərini respublika səviyyəsinə qaldırmaqla öz siyasi karyerasına xitam veriblər. Lakin partiyanın axırıncı qurultayında ali tibb və ruhani təhsili olan bir şəxs – Möhsün Səmədov partiyaya sədr seçildi. O ilk növbədə partiyanı bir kəndin sosial-iqtisadi problemlərinə münasibət bildirmək səviyyəsindən çıxartdı və ətrafına təhsilli insanları toplamağa başladı. O əqidəni iyrənc siyasətdən üstün tutmağı bacardı və dini ictimaiyyətin nufuzunu qazandı. Heç bir qruplaşmanın nufuzunu qəbul etməyərək müstəqil siyasət yeritməyə başladı. Hökumət də QMİ vasitəsi ilə partiyanını idarə etmək imkanını itirdi. Təxmin edildiyi kimi hökumət əlinə düşən ilk bəhanə ilə belə bir şəxsi həbs etdi.
Hökumətin gözlədiyinin əksinə olaraq İranın rəsmi orqanları Azərbaycanda baş verən olaylara rəsmi səviyyədə münasibət bildirmədilər. Hicab qadağasına münasibət Ayətullah Məkarem Şirazi və Ayətullah Cəfər Subhani kimi din xadimlərindən gəldi. Bunlar isə islam dünyasında nufuzlu din xadimləri hesab olunurlar və İranın hakimiyyəti ilə heç bir əlaqələri yoxdur. Həm də bu şəxslərin bəyanatı məsləhət xarakterlidir. Məkarem Şirazinin bəyanatı "Azərbaycanın hörmətli dövlət rəsmilərinə məsləhət görürəm ki, xalqla həmfikir olsunlar və biganələrin hiylələrinə aldanmasınlar” cümləsi ilə Cəfər Sübhaninin ölkə başçısına məmüraciəti isə "Mən və bütün müsəlmanlar bu əsassız qərarın Sizin tərəfinizdən ləğv olunacağı və xalqın arxası sizə və hökumətinizə söykənəcəyini gözləyirik” cümləsi ilə bitir. Lakin təəssüflə qeyd edirəm ki, bu bəyanat Azarbaycanda hökumət rəsmiləri tərəfindən hörmətsizliklə yad olunur və İranın güya Azarbaycanın daxili işinə müdaxiləsi kimi təfsir edilir. Sanki məktəb direktorunun əl atıb kiminsə qızının başından örpəyi açmasına etiraz edən hökmən İranmeyilli olmalıdır.
Bu həbslərin davamı kimi Talışda da həbs edilənlər oldu. Bunlardan Ruhulla Axundzadə öz kəskin çıxışları və mübarizliyi ilə yaddaşlarda qalsa da, Fəramiz Abbasov öz savadlılığı, əqidəsi uğrunda fədakarlığı və həmişə haqqı axıracan müdafiə etməyi ilə bölgəmizin insanlarının yaddaşlarında qalıb. Onların evlərindən raket və tankdan başqa müxtəlif odlu silahların tapılmasına xalq inanmayarq, silahların onları şərləyib həbs etmək üçün bizi qorumalı olan hüquq-muhafizə orqanları tərəfindən onların evinə qoyulduğuna inanır. Mən bunlara münasibət bildirmək istəmirəm. Ancaq sonda bunu deyirəm: Əgər o silahlar həqiqətən də həbs edilənlərə məxsusdursa, Allah onlara ləhnət etsin! Yox əgər bu silahları onları şərləyib həbs etmək üçün onların evinə qoyulubsa, qoy Allah belə əməlləri edənə ləhnət eləsin! Amin!
