1996-cı il mayın əvvəllərində məni məhkəməyə gətirdilər. Məni avtozakın başqa kamerasına keçirdilər. Bu kameraya keçəndə bu biri kamerada oturan arıq, üz-gözünü tük basmış bir dustaq gördüm. Sifəti olduqca tanış gəlirdi, amma heç cür tanıya bilmirdim. Həm də hisslərim məni aldatmırdı ki, bu adam mənə çox yaxın və çox doğma adamdır. Amma tanımaq mümkün deyildi. Kamerada əyləşəndən sonra uca səslə onun kimliyini soruşdum. O mənə adımla müraciət edərək soruşdu ki, onu tanımadımmı? Mən üzr istəyərək “yox” dedim. Bu zaman o öz adını dedi: - Vahid Musayev!
Mən elə buradaca kiçik bir ara verib Vahidin qohumlarına, ailə üzvlərinə bir daha başsağlığı verirəm və bildirirəm ki, biz, onun döyüş dostları olaraq Vahidi çox yüksək dəyərləndirir və onunla fəxr edirik. Biz sizin ağrılarınızı bölüşürük və bunu öz ağrılarımız hesab edirik. Mən onun ruhu qarşısında baş əyir və istəyirəm ki, siz də bizim qədər onunla qürur duyasınız. Mən bilirəm ki, siz hansı dəhşətlərdən keçmisiniz. Azərbaycanın minlərlə vətəndaşı bu dəhşətlərin içindən keçib və keçməkdədir.
Vahid Musayev böyük hərflərlə yazılacaq zabitlərdəndir. Iradəli, ciddi, yüksək savadlı bir Azərbaycan zabiti idi. Bilirsinizmi, Sovet hakimiyyəti illərində bizim ordumuz olmayıb, yüksək səviyyəli peşəkar zabitlərimiz də çox az olub. Amma belələri var idi. Münaqişə başlayanda onlardan bir çoxu Vətənə gələrək müharibəyə qoşuldu. Gənc nəslə nümunə olacaq bu cür zabitlərə böyük ehtiyac vardı. Generallar Vahid Musayev, Hacıkərim Məmmədov, Rafael Əsədov belələrindən idi. Onların hər biri şərəf və şöhrət mücəssəməsi, məğrurluq və əyilməzlik abidəsi idi. Onlardan bəziləri hərbi əməliyyatların gedişi zamanı həlak oldu, bəzilərini isə bu rejim məhv etdi. Tam məsuliyyətlə deyirəm ki, əgər bu gün bu cür generallarımız olsaydı, bu atəşkəs rejimi zamanında minlərlə Azərbaycan əsgəri təsadüfi güllədən, xəstəliklərdən, distrofiyadan ölməzdi.
Onun danışdıqlarını unutmayın!
Müharibə illərində ordunun, faktiki olaraq bütün təchizatı general Vahid Musayevin üzərinə düşürdü. Intensiv döyüşlər gedir, qoşunlar bir yerdən başqa yerə atılırdılar və bu ağır şəraitdə bizim ordumuz mümkün olacaq ən yüksək səviyyədə təmin olunurdu. Bütün bunlar Vahid Musayevin çiyinlərində idi və döyüş əməliyyatlarının içində olan bütün komandirlər bunu çox yaxşı bilirlər. Biz hamımız onu çox sevirdik və bilirdik ki, o, Müdafiə Nazirliyində çox az adamlardan biridir ki, onunla bütün problemləri müzakirə etmək olar. O, yalnız təchizat üzrə nazir müavini deyildi, həm də hərb sənətini əla bilən bir general idi. Hər kəs yaxşı bilirdi ki, o, bütün Müdafiə nazirliyinin ağırlığını daşıya biləcək, nazir ola biləcək yeganə adamdır. 1994-cü ilin yayında belə də oldu. Surət Hüseynov Dadaş Rzayevi nazir vəzifəsindən kənarlaşdırıb Vahid Musayevi bu vəzifəyə təyin etdi. Surət bilirdi ki, onsuz indiki zamanda keçinmək mümkün deyil. Amma Musayev bu postda yalnız ikicə gün otura bildi. Heydər Əliyev zəif Surət Hüseynovun mövcudluğunda, onun məğlubiyyətində maraqlı idi. Və Musayev kimi zabitlər olmadan bizim məğlubiyyətimiz labüd idi. Musayevin əvəzinə Səfər Əbiyevi təyin etdilər. Bundan sonra isə bizim çox dəhşətli məğlubiyyətlərimizin seriyası başlandı. Bu barədə bir qədər sonra.
Indi isə Vahid Musayevlə görüş haqqında. Mən dərhal nəzarətçidən xahiş etdim ki, məni onun yanına keçirsinlər. Vahidin mənə danışdıqlarını heç zaman unutmaram və gənc nəslin, Azərbaycan zabitlərinin də unutmasını istəmərəm. Onun danışdıqları bizim birgə taleyimiz idi, bizim xalqımızın taleyi idi. Mehmandarovları xatırlayırsınızmı? Bilirsinizmi ki, o nəsil hansı aşağılamalara, işgəncələrə məruz qalıb? Bizə deyirdilər ki, bunu ermənilər və bolşeviklər ediblər. Bəs, Vahid Musayevə, Hacıkərim Məmmədova kimlər işgəncə verib, sındırıblar? Yalnız eyni mahiyyətli zümrə millətin bu cür say-seçmə insanlarına qarşı bu işgəncələri rəva görə, tətbiq edə bilər.
Vahid Musayev uydurma ittihamlarla həbs edilib, sonra sübutların yetərsizliyinə görə azad edilib. Sonra onu yenidən həbs ediblər və sübutları düzəltmək üçün onu yalnız işgəncə əməliyyatlarına məruz qoymayıblar. Onun ağzında bircə dənə də dişi qalmamışdı, hamısını sındırıb tökmüşdülər. General Vahid Musayev tualeti olmayan təcridxanada saxlanılıb. Təbii ehtiyacını rəf etmək üçün ona sellafon paketlər verirmişlər!!! Bu bizim taleyimiz və tariximizdir! Azərbaycanın bu cür ləyaqətli oğullarını xüsusi idarənin o qaranlıq zirzəmilərində və dəhlizlərində sındırmaq, əzmək, heçə endirmək üçün ən müxtəlif eksperimentlərdən və işgəncə fantaziyalarından istifadə ediblər. Buna görə hər kəs cavab verməlidir. Sonra hər halda, Vahid Musayev 1999-cu ilin fevralında həbs edilərək qapalı həbsxanada öldürülüb. Biz Azərbaycanın bu ləyaqətli insanlarının, döyüş dostlarımızın xatirəsini hər zaman qürurla anacağıq.
Bu gün həqiqi qəhrəmanlara abidə qoyulmalıdır. Bizim hamımız mənim yazdığım bu həqiqətləri bilməlidir. Heç kim özünü o yerə qoymasın ki, bu hadisələr barədə eşitməyib, məlumatı yoxdur. Bilin və xatırlayın!.
Bunlar mənim məktublarımın sonuncusu deyil...
İsa SADIKOV
Polkovnik
Yazı müəllifin facebook səhifəsindən götürülüb
Vahid Abdulla oğlu Musayev həmyerlimizdir, əslən Masallı rayonun Mahmudavar kəndindəndir, 15 noyabr 1947-ci ildə Bakı şəhərində anadan olub. 1955-ci ildə 176 №-li orta məktəbə getmiş, 1966- cı ildə həmin məktəbi fərqlənmə ilə bitirmişdi. 1966-cı ildə Bakı Dövlət Universitetinin fizika-riyaziyyat fakultəsinə qəbul olub. 1971-ci ilədə fərqlənmə diplomu ilə həmin fakultəni bitirərək zabit kimi Gürcüstanda hərbi xitmətə başlamışdı. Gürcüstanda xidmətdə olarkən hərbi karyerasını davam etdirmək qərarına gəlib. 1978-1981 illərdə Leninqrad Ali Hərbi Akademiyasında təhsil alıb. 1981-1984 Gürcüstan (Axalkalakidə) , 1984-1986 Afrika (Maputu), 1986-1988 Ukrayna (Jitomir), 1988-1990 Ukraynada (Vladimir-Volınskiy) hərbi xidmətdə olmuşdur. Vladimir-Volıniski vilayətindən 1990-cı ildə deputat seçilib. 1992-ci ildən Azərbaycan Müdafiə Nazirliyində hərbi xidmətdə olmuşdur. Azərbaycan Respublikası Müdafiə nazirinin müavini və müdafiə naziri olmuşdur (1994). 8 yanvar 1999-cu ildə Qobustan həbsxanasında təşkil olunmuş qiyam zamanı qətlə yetirilib.
