 Hilal Məmmədov: "Özünü qurban verməyə hər an hazır olmadan, nə ölkənin, nə də xalqın xoşbəxtliyinə nail olmaq olar”
"Tolışi sədo” qəzetinin baş redaktoru, şərlənərək həbs edilən Kürdəxanı təcridxanasından "Azadlıq”a Hilal Məmmədov məktub yollayıb. Hilal Məmmədov məktubda necə həbs olunması ilə bağlı dəhşətli faktlar açıqlayıb. Məktubu oxucuların diqqətinə çatdırırıq:
əvvəli ötən sayımızda
"Yeri gəlmişkən, həmin məhkəmədə Elman mənə deyəndə ki, guya 2005-ci ildə Irəvandakı ”talış konfransı"na getmişəm, mən məhkəməyə bəyan elədim ki, biz ora getməmişik, həmin konfransı siyasi oyun hesab edib, bütün talışları onun boykotuna çağırmışıq və həmin tədbiri boykot edənlərdən biri də "ETTELLAT”çı Əli Əbdoli olub.
2012-ci ilin konfransı ilə bağlı da eyni mövqe sərgiləməyimiz və bəyanatlarımız mətbuatda dərc olunub, asanlıqla tapmaq olar.
Odur ki, iyulun 3-də Şüvəlana yanıma gələn Baş Prokurorluğun Ağır Cinayətlərə Dair Işlər Üzrə Istintaq Idarəsinin xüsusilə mühüm işlər üzrə müstəntiqilə söhbətimdə bu məsələ ilə bağlı hər hansı izahat verməkdən imtina etdim. 2007-ci ildəki sual-cavablarımı işə tikməsini kifayət olduğunu dedim...
Həkimlərin ahı
Bu günlərdə Şüvəlandan Zığdakı narkoloji mərkəzə aparılanda ekspertizadan imtina etdim. Səbəbi aydındır: Əvvəla, hamıya bəllidir ki, narkotika mənim ciblərimə hakimiyyət orqanları tərəfindən atılıb. Mənim dinim, elmim və əxlaqım belə iyrənc hərəkətə yol verməz. Məni sifariş nəticəsində şərləyiblər! Bu halda ekspertizadan keçməm də bir oyun olacaqdı o, bu proses "Hippokrat andı”nı içmiş naxələf həkimlərin naxələf qərarları ilə nəticələnə bilərdi. Amma bu günlərdə belə bir razılıq əldə etdik ki, eyni zamanda biri özümüzün istəyilə gələn həkim olmaqla 3 həkim tərəfindən barmağımdan qan götürülsün. Əlbəttə ki, ölkədə müstəqil ekspertiza olsaydı, heç buna hacət yox idi. Amma başıma gətirilən bu qədər oyunlardan sonra bu "Hippokratçılara” zərrə qədər inamım qalmayıb. Məgər onlar deyilmi həbs edilən onlarla dindarın, axundun qanında narkotik tapan?! Mən Zığda da bu barədə 1 saata yaxın həkimlərlə söhbət etdim, onları vicdanları qarşısında məsuliyyətə çağırdım. Baş həkim məni "idealist” adlandırdı və əlavə etdi ki, "köhnə bazara təzə nırx” qoymağım müsbət nəticə verməyəcək. Mən isə ona dedim ki, ümidsiz olmaq lazım deyil, gec-tez bu ölkə dəyişəcək, siz də dəyişəksiniz. Baş həkim isə ümidsiz idi, deyirdi: "Sənin kimilər tək-tükdür, o da zindanda”. Mən isə etiraz etdim: "Iinşallah, Allah bizim də əvəzimizi verər”. Mən bu sayaq danışanda digər həkimlər də "ah” çəkib təəccüblə üzümə baxırdılar.
Məhbuslardan Hilal Məmmədova dəstək
Iyulun 12-də Nizami Rayon Məhkəməsindən Şüvəlana qayıdanda çantamı qapı ağzında görüb soruşdum: "Bu nədir?”. Cavab verdilər ki, Kürdəxanıya "etap” olunmusan. Mən "Axı bu tələm-tələsiklik nəyə gərəkdir? Kimdir bunun arxasında duran? Axı niyə ora getməliyəm” deyərək təəccübümü ifadə etdim və dərhal təcridxananın yeni rəisi Elnur Ismayılovun yanına qalxdım. O, məni çox mehribanlıqla qarşılayıb, dinləyib "Belə məsləhətdi” dedi. Kürdəxanı buradan daha yaxşıdır, hər cürə şəraitləri də var” dedi.
Bu tələm-tələksikliyin nə olduğunu sonra anladım. Sən demə, həmin vaxt, müstəntiq və yeni vəkilim Yalçın Imanov məni orada gözləyirmiş. Amma tamamilə məxfi formada buradan çıxmalı oldum. Insafən, az qala bütün "Şüvəlan” mənimlə təntənəli şəkildə xudahafizləşməyə çıxdı.
"Kürdəxanı”da 30-40 nəfərlik bir "boksa” salındıq. Doğrusu, ilk dəfə idi ki, bu qədər məhbusun içinə düşürdüm. Kimisi yerə yıxılıb xoruldayır, kimisi "prava kaçat” edir, kimisi də digərinə dərdini danışırdı. Qəfildən məni 1-2 həmyerlim tanıdı və az qala bütün boksa kim olduğumu və başıma gələnləri nəql etdi. Mən də artıq onlara hesabat verməyə məcbur oldum. Yəni, başıma gələnləri qısa nəql etdim.
O, xoruldayanlar da ayılıb məni dinləməyə başladılar və onların hamısına ürək-dirək verib "belə getməz dəyişər bu ölkə. Siz də dəyişəksiniz, əgər haqlarınızı qorusanız” dedim. Az qala hamı əl çalmaq istəyirdi ki, birdən "boksun” qapısı açıldı və mənim ad-familiyam səsləndi. Bu dəfə məni əhatəyə alan məhbuslar mənə ürək-dirək verməyə başladılar: "Əgər bir təzyiq- zad olsa, təcili bizə xəbər ver dedilər”. Onlara minnətdarlıq etdim. Bayıra çıxanda rəislə Elxan müəllimin məni görmək istədiklərini bildirdilər. Cəmi 2-3 dəqiqəlik görüşdə rəis məndən hansı maddə ilə düşdüyümü soruşdu. Gülümsəyərək "narkotika satıram” dedim. "Nə qədər satırsan” soruşanda cavab verdim ki, vallah dəqiq bilmirəm, amma əvvəlcə təqribən 5 qram, sonra isə təqribən 30 qram satmaq niyyətim olub. Yəqin ki, Narkotiklərlə Mübarizə Idarəsində başıma gələn məcaradan da xəbəriniz var?! O, çox ciddi şəkildə "Yox heç nədən xəbərim yoxdur” və köməkçisini yanına çağırıb kartoçkanı ona verdi. Məni yaxşı şəraiti olan iki nəfərlik bir kameraya gətirdilər. Amma nədənsə Şüvəlan üçün yaman darıxıram. Görünür, daha sadə həyat tərzinə öyrəşdiyimdən "burjuy” kameralarında bərk sıxılıram. Allah axırını xeyrə etsin inşallah...
Özümü mənən və cismən zindana hazırlayırdım
Əziz həmvətənlərim, bu günlərdə məhkəməyə gedərkən maşının dəmir qəfəsciyindən bayıra boylanıb bir daha o dünya zindanlarının sakinlərinə baxırdım. Hamı öz dərd-sərində idi, marketlər işləyir, qadınlar bazar sumkalarını daşıyır, qızlar telefonda gülüşür, kişilər çayxanalarda nərd atır, tikinti dükanlarında toz-torpaq göyə qalxırdı. Bir nəfər də bizim bu dustaq maşınına tərəf baxmırdı. Elə bil ki, heç kim bir gündə özünü bu maşında təsəvvür etmirdi...
Adi bir maşınlardan bilirdilər yəqin. Amma mən onların hamısından fərqli idim o dünya zindanında. Hələ uşaqlıq illərində o məhbus maşınlarında oturan insanların taleyini fikirləşir və bir gün özümü də orada təsəvvür edirdim. Bu təsəvvürüm isə repressiya qurbanlarından olan böyük şairimiz Züfüqar Əhmədzadənin taleyini öyrənərkən daha da dərinləşmişdi. Sonralar isə siyasi məhbusların acı taleyini tədqiq edib haqlarını müdafiə edərkən bu məhbus maşınlarına daha çox diqqətim artdı. 25 ildən artıqdır ki, hər gün özümü orada görürdüm, mənən və cismən özümü bu zindana hazırlayırdım.
Çünki əmin idim ki, özünü qurban verməyə hər an hazır olmadan, nə ölkənin, nə də xalqın xoşbəxtliyinə nail olmaq olar!!!
Neylək, mən də onlardan biri oldum bu gün...
Sağ qalıb-qalmayacağımdan asılı olmayaraq, bu gün tam qətiyyətlə əminəm ki, dəyişəcək ölkəmiz, vallah-billah dəyişəcək bu ölkə. Azad, demokratik, hüquqi bir dövlət olacaq bu ölkə...
Prezidentimizdən tutmuş ən sıravi vətəndaşa qədər hər kəs qanun qarşısında eyni hüquqlu olacaq, daha kiminsə sifarişi ilə cibinə narkotika atılmayacaq, hər iki tərəf aşkarlanıb cəzalanacaq. Ədalətli məhkəmə, ədalətli müstəntiq, ədalətli həkim, ədalətli ekspertiza, ədalətli müəllim olacaq bu ölkədə...
Hamı öz haqqına sahib olmağa çalışacaq. Daha heç kim polisdən qorxmayacaq, onu özünə müdafiəçisi biləcək. Prezidentdən tutmuş, ta ən sıravi vətandaşına kimi hər kəs qazandığı gəlirin və ruzinin halal və ya haramlığını vicdanı ilə ölçüb payına düşəcək vergini də vicdanı ilə paylaşacaq...
Gəlin birgə xilas edək ölkəmizi və bu yeni DÜNYAMIZI". |
