 Dünən böyük şairimizin "Çiç bıkəmon?...” şerinə qulaq asdım. Şerdə nədən bəhs edilir, yazmaq fikrim yoxdur, bunu bilmək istəyən həmən şerə qulaq assa yaxşıdır, amma bu şer həqiqətəndə çox düşündürücüdür...
Ombudsman aparatı
İnternet ilə Ombudsman Elmira xanım Süleymanovaya müraciət etdim. Özünün mənim müraciətimə cavab verməyəcəyini yəqin etmişdim, zatən belədir, bizim reqiondan olanlar Talış adını eşidən kimi diksinirlər, min bəhanə ilə bu adı eşitməmək istəyirlər, bunula işim yox, keçid alım mətləbə.
Bir neçə dəfə həm Prezidentə, həm də Mehriban xanım Əliyevaya, sürətləri müvafiq olaraq Əli Həsənova və Vüqar Səfərliyə, müraciət etmişəm ki, qəzetimiz üçün Azərbaycan nəşriyyatında balaca bir otaq ayırsınlar, müraciətimdə "xaiş edirəm” sözünü bir neçə dəfə təkrarlasam da, müraciətlərimə nə müsbət, nə də mənfi bir cavab almamışam, bu da onu göstərir ki, nə Prezident Aparatında, nə də "Heydər Əliyev Fondunda” qəzetimizə kiçik bir otaq ayrılması üçün maraqlı olan şəxs yoxdur. Olsun, nə deyə bilərəm ki, qəzet şəxsidir və özü öz problemlərini həll etməlidir. Amma axı mənim Konstitusyon hüququm var: "müraciət etmək!” və mənim digər bir Konstitusyon hüququmla həmən müraciətlərə ən geci bir ay müddətində cavab almaq hüququm var! Birinci hüququm pozulmayıb, mən rəsmi müraciət etmişəm, müraciətin qəbzləri məndədir və müraciətlərimin ünvanlarına çatmasını təsdiq edən xüsusi bildirişlərim də var, demək mənim ikinci hüququm: "müraciətlərə göstərilən müddətdə cavab almaq hüququ”m pozulub. Bu pozulan hüququ bərpa etmək üçün mən nə etməliydim? Təbii ki, "İnsan Hüquqları üzrə Müvəkkil” Elmira xanım Süleymanovaya müraciət etməliydim və mən də bu müraciəti internetlə etdim. Xanım Süleymanovadan cavab gəlməsə də, aparat rəhbəri Aydın Səfixanlıdan cavab gəldi və sən demə mənim müraciətə cavab istəmək hüququm "Azərbaycan Respublikasının İnsan Hüquqları üzrə Müvəkkili haqqında” Azərbaycan Respublikasının Konstitusiya Qanununun 11.1.2 maddəsinə zidmiş. İndi mən bisavadı başa salan tapılarmı ki, mən kimə müraciət edim? Bəlkə elə oturum evimdə, heç kəsə də müraciət edib, onları pis vəziyyətdə qoymayım? Amma hörmətli Aydın müəllim Səfixanlıdan bir sorğum var: Əgər istənilən vətəndaşın rəsmi sorğusuna cavab verilmirsə, bu onun hüququnun pozulması deməkdirmi? Aydın müəllimin iki cavab versiyası ola bilər:
1. "Bəli”. Onda ikinci sual yaranır: belə olan təqdirdə Sizə yox, kimə müraciət edək?
2. "Xeyir”. Bu cavabda da ikinci sual yaranır: bəs onda niyə Ali Qanunda sorguları cavablandırmaq üçün konkret müddət göstərilib?
Bu suallara cavabı olan varsa, desin, mən də bilim...
Koroğlunun iradı...
Bu Koroğlu məndən əl çəkmir ki, çəkmir. Vallah bir səhf edib, onun haqqında bir-iki cümlə yazmışam, indi hər gecə girir yuxuma ki, ya mən deyənləri yazmalısan, ya da mən səndən Ağayi Həmzəyə şikayət edəcəm və o da səni öz televizyonunda biaburi-cahan edəcək. Ağayi Həmzənin adını eşidən kimi məni gülmək tutdu, dedim "Ə, Koroğlu, sən hara, Ağayi Həmzə hara? Ə, siz qanlı bıçaq deyildiz?”. Koroğlu mənə tərs-tərs bazxıb, dedi ki, "Ə, sən nə avam adamsan? Ə, bilmirsən ki, biz Ağayi Həmzə ilə Çənlibeldə tonlarla çörək kəsmişik? Ə, sən elə bilirsən ki, Ağayi Həmzə duz-çörəyi itirən oğlandır?” Bu vaxt qeyri-ixtiyari canıma üşütmə düşdü, fikirləşdim ki, əgər Koroğlu bu cür "konuşursa”, demək Ağayi Həmzə çox böyük adamdır, məni nəinki bıabır edər, istəsə lap çarmıxa çəkdirər. (bu yerdə bu çarmıx sözü mənim diqqətimi çəkdi: görəsən çarmıxda dörd ədəd mıxdan istifadə olunur? Bilən varmı?) Tez dedim ki, Ağayi Koroğlu, sənə canım da qurban, qəzetimdə, nə istəyirsən de, yazacam. Koroğlu misri qılıncını bir kənara qoyub, şəvə kimi qara bığlarına bir sığal çəkdi, sonra dedi "bax” və ayaqlarını atın üstündən yerə qoydu. Mən ilk əvvəl heç nə anlamadım, dedim ki, "Nə olsun ki? Nəyə baxım?”. Koroğlu coşdu, nə coşdu, bir ağıza mənə qayıdıb nə desə yaxşıdır? "Ə, görmürsən ki, mən atın üstünnən durmaq istəyəndə, at mənim dizimnən gəlir? Ə, gic-gici, yazırsan ki, Koroğlu üçün Mustanq gətizdiriblər, ə bu mustanqdır? Sən ümumiyyətlə mustanq görmüsən? Mustanqa minmək üçün camaat podyomnı kran gəıtizdirir, mustanq ha... Bu əsl Ponidir, Poni! Ə, bunun belinə yəhər qoymaq olar? Məni gücnən götürür, bunu çapanda özümü bunun üstündə oturmuş kimi göstərirəm, əslində mən də atla bahəm qaçıram. İndi sənə deyirəm, ya mənim atımı dəyişsinlər, mənə layiq bir at versinlər, ya da ki, gedib ippodromda at yarışları gedən yerdə özümə intihar edəcəm.” Bunu deyib Koroğlu mustanqını, üzr istəyirəm, Ponisini çapa-çapa məndən uzaqlaşmağa başladı. Fikir verib gördüm ki, həqiqətən də Koroğlunun bir ayağı atın bir tərəfində, o biri ayağı da atın o biri tərəfində qaça-qaça atını nə çapır...
Çoban Xanış....
"Azadlıq” qəzetində İsa Sadıqov silsilə yazı ilə çıxış edir və bu yazıda əsasən ölkənin oliqarxuyasını vurur, özü bilər, mənlik deyil, amma o gün onun yazısında Çoban Xanışın da adına rast gəldim. İsa bəyin fikrincə H.Əliyev ona görə Çoban Xanışla saatlarla danışırdı ki, əsl ziyalılarla danışmaqdan qorxurmuş. Bu söz məni tez tutdu, istədim ki, altda bir şərh yazım, gördüm yox, bura mənim şərhim üçün yaramır. Çünki 100 faiz o şərhi verməyəcəkdilər. İsa Sadıqov bəyi şəxsən tanıyan varsa, onu kimsə təsadüf nəticəsində görərsə, çox xahiş edirəm, ondan soruşarsız ki, sənin bu gün "lider” adlandırdığın kəsim H.Əliyev ilə 5 dəqiqə danışmaq üçün demirəm, əlini sıxmaq üçün illərlə "məxfi növbələrdə” durmurdularmı? Amma çoban adlandırdığın Xanış H.Əliyev ilə sərbəst və səmimi söhbət edirdi, hətta bir dəfə həmən görüşdə iştirak edən kütləni göstərərək, H.Əliyevə bu məzmunda bir xitab da etmişdi: "Mən sənin yanında çobanam da, bunların yanında çoban deyiləm ki”....
İndi ay general İsa Sadıqov, bir yazı yazanda şeytana yox, qəlbinin səsinə də qulaq as, bəlkə nəyisə səmimi yazmırsan, yəni heç Çoban Xanışın yerində olmaq istəməmisən?...
İ.S. Əvəsz Zeynallıya "rüşvət almanı” sübut edə bilməyən ixtidar, indi də onu vergidən yayınmaqda suçlayır. Görəsən 300 manat maaş alan, ən azı 3 mərtəbəli villaları olan dövlət ittihamçıları bu vergi məsələsini ortaya atanda dövlətə "atdıqları” milyonların vergilərini ödəmədiklərini gözlərinin önünə almırlar? Heç olmasa ömrünüzdə bir dəfə Peyğəmbər salavatullahın "ay bala, xurma yemə” hədisini yadınıza salın...
Rafiq CƏLİLOV,
celilovrafiq@mail.ru,
"Tolışon Sədo” nöm: 12 (24), 07 aprel 2012
|
