 Camal Lələzoə - 60 yaşlı vətəndaş şair, yazıçı, qələm sahibi, vətənpərvər ziyalı, qeyrətli ictimai xadim, sadiq dost, mehriban müəllim, ləyaqətli ağsaqqal, gözəl insan, əsil qardaş, qayğıkeş ailə başçısı. Bu dəyanətli şəxsiyyət haqqında bu ali keyfiyyətlərin hamısını sadalasaq varaqda ona deyiləsi qeyri sözlərə yer qalmaz. Bunları hamı bilir.
Mən əvvəl-əvvəl 60 il əsil kişi ömrü yaşamış böyük vətənpərvər şairimiz Camal müəllimin qarşısında (bizim xalqımız üçün fədakarlıqla gecə-gündüz yorulmadan yazıb-yaratdığı sənət nümunələrinə görə) baş əyirəm. Bunu etməsəm haqsızlıq olar. Və bir də Respublika Talış Mədəniyyət Mərkəzi tərəfindən onun rəsmən TALIŞ XALQ ŞAİRİ adına layiq görülməsini bəyan edirəm. Bu münasibətlə onu ürəkdən təbrik edir və özüm də içində olmaqla bütün cəfakeş yazarlarımıza bu böyük şərəfə nail olmağı arzu edirəm.
Camal müəllimin yaradıcılıq aləminə baş vurarkən gəldiyim qənaəti qısaca belə şərh edərdim: Camal müəllimin nəzmi də, nəsri də cənnət məkanımızın abi-həvası, dilimizin duzu və həyatımızın gerçəkliyi ilə cilalanır. Onun yaradıcılığında dərin bir narahatlıq, möhtəşəm bir mübarizə vardır. Onun çoxşaxəli əsərlərinin hər biri qəflət aləmində uyuyanlara atılan nəhəng bir kometaya bənzəyir. Nəhayət onun yaradıcılığında məzəmmətlə dolu ağrıdıcı sarkastik bir acı gülüş vardır. O, xalqımıza olan arzularını obrazlarla elə çatdırır ki, mən o yazıları oxuyandan sonra qanad açıb, quş kimi uçmaq istəyirəm. O, dədə-baba dilinə sadiq bir yazardır.
Yazılarında qoyulan mövzular ürək ağrılarından qopsa da, onun sənətkar baxışı son dərəcə dürüstdür. Əlbətdə bədiyyat onun üçün daim öndədir.
Düşünürəm bəli: Belə Nəhəngləri olan millət yaşayacaqdır. Və deyirəm: Rusun Tolstoyu, Azərbaycanın Mirzə Cəlili, bizim də Camal Lələzoəmiz vardır.
Millətimin fədakar röşənfikir oğlu Xalq Şairimiz Camal Lələzoəyə Allahdan yüz il ömür və yeni-yeni yaradıcılıq uğurları diləyirəm.
YAŞA YÜZ
Xalq şairimiz Camal Lələzoəyə
Yaşa mən min desəm əlbəttə yalandır, yaşa yüz,
Nərdir ol kəs başı üstündə qazılmış daşa yüz.
Yazılıb hər kəsin alnında qədərdən qissə,
Ayrılıb hər gələnin ruhu üçün bir cüssə,
Olmayan vaxt bu qədər qayğı, məlamət qüssə,
Doğulan cinsi-bəşər ömr eləyibdir qoşa yüz,
İndi qardaş, düzü qardaş diləyər qardaşa yüz.
Dünyanı dərk eləyən heç nəyi qəsdən eləmir,
Döyərək sinəsinə heç vədə mən-mən eləmir,
Kim ki el dərdi çəkir yetmişi səksən eləmir,
Bir də gördün ki, verir nanəcibə, əyyaşa yüz.
Nə qədər var gödən əhli yelə vermiş boşa yüz.
Közü yoxdursa ocaqda nə gərək kül yaşasın,
Neçə eşşək yola salmış ya da boz çul yaşasın,
Məncə dünyada gərəkdir yüzü bülbül yaşasın,
Nəyə lazım verilə sağsağana, bayquşa yüz?
Neyləyər qəflət içində boğulan bihuşa yüz?
Sən vətən göylərinin nur ələyən ülkərisən,
Bu vilayətdə mənim millətimin qəhmərisən,
Elimin şairi, zər sözlərinin zərgərisən,
Çoxunu əydi kaman tək dirəyib yoqquşa yüz,
Səni bax indiki surətdə ala ağuşa yüz.
Yaşa mən min desəm əlbəttə yalandır, yaşa yüz,
Nərdir ol kəs başı üstündə qazılmış daşa yüz.
Əli Nasir,
Respublika Talış Mədəniyyət Mərkəzini sədri,
Bakı, Aprel, 2012-ci il
|
