"Azərbaycan inkişafa doğru inkişafdadır” - Canəli Əkbərov, 05.10.2011, Lider TV, "Solo” proqramı
Analoqiya - səhv etmirəmsə termindir, dilçi olmadığım üçün bu sözün elmi açmasını bilməsəmdə, elli açması belə olmalıdır, "nəyinsə-nəyəsə bənzəməsi”, yox, mən heç nəyi heç nəyə bənzətmək istəmirəm, sadəcə olaraq anamız Azərbaycanda bu "analoqiya” termini geniş yayılıb, hətta o qədər geniş yayılıb ki, "televizoru yağmur edən xalq qəhrəmqnları” ilə yanaşı, bu termini MM sədri, nəqliyyat, təhsil, səhiyyə, fövqaladə hallar nazirləri, həmən nazirliklərin sözçüləri, PA-nın sözçüləri, işləri-gücləri PA-dan göstəriş gözləmək olan MM "təkrarçıları”, hətta Prezidentimiz də öz "söz bazalarına” daxil ediblər.
Mən bu "analoqiyanın” hələ də nə olduğunu anlaya bilmirəm, ona görə yox ki, ya "kütəm”, ya da "gözlərimi bəsirət bağlayıb, yaxşı nə varsa, görmürəm”, ona görə ki, bu "analoqiya” nə mənədirsə, bizdə düz "tövsif” olunmur. Məsəlçün: çooox hörmətli Ziya Məmmədov "girir” telequtuya, deyir ki "dünyada analoqu olmayan yollar çəkirik”, həmən o "analoqsuz” yollarla maşın sürmək mümkün deyil, hamısı dərə-təpədir, ən çox təriflədikləri yol "H. Əliyev” prospektidir ki, həmən prospektdəki "lyuklar”, daha doğrusu həmən lyukların çalaları cəhənnəm, yağış yağanda o prospekti sel-su aparır. Indi gəl de ki "ay nazir, niyə yalan danışırsan, dünyanın elə də inkişaf etmiş ölkəsi sayılmayan Toqonun yolları, sənin analoqsuz yollarından daha keyfiyyətlidir”, olmaz, həmən nazir öz qoçularını göndərər adamın üstünə, şil-küt elətdirər, qanını da pulnan yuyar.
Ziya Məmmədov televizordan "çıxan” kimi Misir Mərdanov "girir” ora, başlayır ki, bəs sən demə bizim təhsilin analoqu yoxdur, baxanda yuxarıda adlarını çəkdiyim "əlahəzrətlər” arasında ən düz danışanı da elə Misir Prezidenti, üzr istəyirəm, elə Misir müəllimdir! Hörmətli nazir çox düzgün buyurur, bizim təhsilin analoqu yoxdur! Hansı dövlət öz müəllimlərinə "paçka-paçka” seçki bülleteni verib, seçki məntəqəsinə göndərər ki? Və ya, hansı dövlət öz müəllimini məhkəməyə gətizdirib, "potensial terrorçunun” üzünə durğuzar ki? Və ya hansı dövlətdə müəllim məktəbdə yalandan dərs keçməyib, evdə repetitorluq edər ki? Bu hansıları en qədər uzatmaq olar, amma ən əsas "hansı” odur ki, bu analoqsuz təhsil alan cavanlar həmən o başabəla Toqo respublikasının hansı qitədə yerləşdiyini belə bilmirlər.
Nə isə, Misir məllim telequtudan çıxan kimi respublikanın baş "doxturu” girir həmən qutuya və başlayır ki, bizim səhiyyənin analoqu yoxdur. Baş doxturun nəyi qəsd etdiyini bilmirəm, onu bilirəm ki, bizim səhiyyənin həqiqətən də analoqu yoxdur! Fərz edirsizmi bizim doxturların "şəkər” diaqnozu qoyduqları xəstə əməliyyat olunmaq üçün Rusiya Federasiyasına gedir və əməliyyat öncəsi onun "şəkər”inin dərəcəsini öyrənmək istəyən "urisetin gic-gici” həkimləri həmən xəstədə şəkər tapa bilməyirlər! Olmayan şeyi necə tapacaqdılar ki? Sual yarana bilər ki, xəstəyə yalandan niyə "şəkər” diaqnozu qoyulsun ki? "Şəkəri olmayan diabet xəstəsi üçün” hökumətin ayırdığı paraları həzm etmək daha rahatdır, nəinki həqiqi xəstənin. Bu hələ "səhiyyə analoqiyasının” kəşflərindən biridir, digər kəşf daha unikaldır və əgər Ümümdünya Səhiyyə Təşkilatı bu ixtiradan xəbər tutsa, əminəm ki, bu ixtiranın bütün "sivil” dövlətlərdə tətbiqini vacib biləcək.
Nədən ibarətdir bu ixtira? Yazım, bilməyənlər də bilsin. Demək bir tanınmış vəzifəlinin oğlu gedir həkimə ki, bəs bir az qaşınıram, həkim də gözünədöndüyüm onu göndərir lobaratoriyaya, loborotoriyada həmən xəstədə "yüngülvari zöhrəvi xəstəlik” tapılır ki, bu xəbər "xəstəyə” çatmamış atasına çatır və ata "əxlaqsız oğluna” itin sözünü deyir, oğul da təbii ki, arvadınnan şübhələnir, mərəkə qopur, and-aman, İncil-Quran, ara sakitləşir ki, bəlkə labaratoriya səhf edib? Oğul eləmir tənbəllik, gedir labaratoriyaya, bir az çək-çevirdən sonra laborant boynuna alır ki, bu tapşırığı ona "göndərən həkim” verib, oğul, gözlərini qan tutmuş halda cumur həkimin üstünə, həkim, oğulun bir-iki "üzdə barmaq izi qoyan xoş sözlərindən” sonra günahı atır baş həkimin üstünə, təbii ki, baş həkim hər şeyi təkzib edir, üstəlik "üzü qızarmış həkimi” də cəzalandıracağı ilə yaxasını kənara çəkir. Baş həkimin "otmazkasını” düz qavramayan həkim eləmir tənbəllik, qayıdır deyir ki, "bəs sən demirdin ki, bu planı bizə nazir qoyub?”, bu sözdən sonra ara qarışır, olmayan məzhəb itir, nə isə, əsa odur ki, ailə dağılmır...
O gün "Vətəndaş Həmrəyliyi” qəzetində oxuyuram ki, "müasir müsavatçı”, yumurta davası üzrə analoqsyz Azərbaycan çempionu Hafiz Hacıyevin əmisi oğlu Vilyam Hacıyevin "obyektində”, yəni Samux rayonunda bir çayxana aşıblar, oxucu deyə bilər ki, burda nə var ki, çayxanaları hər gün açıb-bağlayırlar. Bax oxucu burda yanılır, çünkü bu çayxananın analoqu yoxdur! Babalı "VH” qəzetinin boynuna, qəzetin yazdığına görə həmən çayxananın açılışında dövlət başçısı özü şəxsən iştirak edib! Düzdür, pis dillər deyirlər ki, bəs sən demə Şekspirin adaşı Prezidenti əla salıb ki, bura çayxana yox, şahmat məktəbidir! Ay başıvıza dönüm, Prezidenti də aldatmaq olar?
Anlaqsız, üzr istəyirəm, analoqsuz dövlətdə olarmış. Ümumiyyətlə mənə elə gəlir ki, mənim bu qafam zamana ilə "ayaqlaşa” bilmir. Nöşün ki, mən bu andır telequtuda deyilən söz və cümlələrin çoxunu başa düşmürəm. Götürək elə "demokratiyaya tərəf atılmış növbəti bir addım” cümləsini, bu cümləni 1993-dən üzü bəri hər seçki və referendumlarda eşidirəm, amma başa düşə bilmirəm ki, necə ola bilər ki, bu 18 ildə biz demokratiyaya tərəf "n” qədər addım atmışıq, amma ona çata bilmirik? Çata bilməməyimiz o yana qalsın, heç yaxınlaşa da bilmirik, bu andır demokratiya nəmənədirsə bizdən yaman qaçır, yoxsa biz ona çoxdan çatmalı idik. Hərdən gedirəm "dumkaya”, fikirləşirəm ki, bəlkə biz addımımızı demokratiyaya tərəf yox, tamam əks tərəfə atırıq? Nə isə, Oxucumu belə axmaq suallarla yormaq istəmirəm, amma.. Allah şeytana nəhlət eləsin, Canəli Əkbərovun "solo” proqramındakı çıxışı yadıma düşdü. Demək Canəli müəllim deyir ki, "Azərbaycan inkişafa doğru inkişafdadır”!!! Desəydi ki, "inkişaf edir” və ya "inkişafın dalıyca düşüb” inanardım, amma "inkişafa doğru inkişaf” termini bu anlaqsız qafama girmir ki, girmir! Ya bu "inkişaf” ilə "demokratiya” çox bərk gedirlər ki, biz onlara çata bilmirik, ya da biz əks tərəfə addımlayırıq ki, onlardan uzaqlaşırıq eee, uzaqlaşırıq...
Rafiq Cəlilov,
Tolışon Sədo, №10, 17.12.2011
celilovrafiq@mail.ru
