XIVƏT
Əğıl vıle, yoli çəşdə,
Bə həjdə sin kəynə dəşdə,
Bə xainon çəş enışdə!
Vayonkom əy sərboz bardə,
Nənə ıştə dıli hardə!
Ərbobi əğli bardənin,
Kosibi bardən, mardənin.
Əsgəri çok diə kardənin.
Əğıl coni doydə sarddə,
Nənə ıştə dıli hardə!
Noinsof, nomerdi zoə,
Bı əğıli nunı doə?
Dard kəşdə çəy pıə-moə,
Dədə hejo fikir kardə,
Nənə ıştə dıli hardə!
BALƏ ŞİNE
Balə şine, şinon şine!
Jıqo bızın, anqivine!
Iştən nəfəs, ıştən cone,
Çəy rəğədən ıştı xune.
Iştı dəvom, ıştı sone.
Həm dıli sə, həm çəy bıne.
Bə har kəsi ğısmət bıbu.
Conədəş zu, moğət bıbu.
Tano çokə olət bıbu.
Əv ıştı dıl, ıştı cone.
Yol ki be yolə kə bıbu.
Bəştə yolon nokə bıbu.
Bo el-toybə şəkə bıbu.
Əvəsori meşi şone.
Baləsoybbu, balə yolkə.
Bəyo şini, vəyə bıkə.
Şoyvo bıkə, xıvət nıkə,
Sadıx, balə şələ qone.
SİNƏM IŞTI ROY BƏ ÇƏŞE
Lınqi mənə zəminisə,
Bəştı lınqi teğ ebəşe.
Bınəv çımı bı sinədə
Ta çımı con kəynə beşe,
Sinəm ıştı roy bə çəşe.
Tıni vindəm, az lol bedəm.
Noxəş bedəm, behol bedəm.
Bənə xıçə xol-xol bedəm.
Dılım poşbe, sute-vəşe.
Sinəm ıştı roy bə çəşe.
Har lıputı qıləy ğənde,
Dimı bənə sə çəğənde.
Mı bı bəlo ki eğande?
Əloc bıkə, conım beşe,
Sinəm ıştı roy bə çəşe.
Zinə cıvon, ımruj sinin.
Çokə rujon dəvardin, şin.
Sadıxi yod çiçon dəşin?
Çımı dəmon ıştı çəşe.
Sinəm ıştı roy bə çəşe!
BƏ TOLIŞİ QƏP BIJƏN
Tırkiyədə mahni bahand,
Bə urusi domjon bığand,
Bə ərəbi ğiblə bımand,
Har zıvoni təmi diəkə.
Bə tolışi sıxan bıkə.
Çı zıvonon ən şini əv,
Behuş kardedə mıni əv.
Co zıvoni hiç koyım ni.
Şine, vallah. Bənə şəkə.
Bə tolışi sıxan bıkə.
Ki zındəni əv bəbole,
Zınəkəson ve həlole.
Ivrə Tolışi məhole.
Ğudurəti iyo məkə,
Bə tolışi sıxan bıkə.
Sadıx, yoddə oqət imi.
Zıvon nıpi moə əpini.
Dumlıştədə merd əbıni.
Çı tarixi pencə okə,
Bə tolışi sıxan bıkə.
DINYO
Boki şine, boki zəhər.
Boki kefe, boki ğəhər.
Ki kambəxte, ki bəxtəvər,
Merdon məydon handə dınyo.
Çok bə qılə əz kəşedə.
Nomerd nışdə doy bəşədə.
Pardə heste çəy çəşədə.
Bo bevəcon mandə dınyo.
Çi bıdo, əy ijən bəse,
Kəynəş bəpie, bəyo vəse.
Boki noğo, boki nəhse,
Boki telə, ğəndə dınyo.
Çəşon nurən çəy syoədəy,
Hisob-kitob bə dınyoədəy.
Jıqo zındən Sadıx piodəy,
Əçəy ki bey zındə, dınyo.
PUL
Dınyo bepul yaman sarde.
Veyə pulən qıləy darde.
Ənə bıbu ıştən bəhə.
Çı cokəsi həxi məhə.
Bəvindeş. Vay umur sə bə.
Ənə boçi qırdə karde?
Veyə pulən qıləy darde.
Iştı moli əğlon hardən.
Bəsə əysə davo kardən.
Botı domjon, sıxan vardən.
Votdən, qurbəqurbe, marde,
Veyə pulən qıləy darde.
Tikəy bəhə, tikəy oqət,
Çokə səxan hejo peqət,
Bəştə eli tı dast bıqət.
Çokə əməl botı parde,
Veyə pulən qıləy darde.
MÜBARƏKDİ!
El yığışar, toy olduğun
Bilib deyər, mübarəkdi!
Qara qaşlar kiprik üstə
Gülüb deyər, mübarəkdi!
Qızlar telin verib yelə,
Rəqs edərlər gülə-gülə.
Üzdən təri gilə-gilə
Silib deyər, mübarəkdi!
Gəlin qoyar başa tacı,
Dövrəsində qardaş-bacı.
Xeyir-dua payın hacı
Bölüb deyər, mübarəkdi!
Belə gündə el sevinər,
Dost şadlanar, yad deyinər,
Sadıq baxıb da öyünər,
Gəlib deyər, mübarəkdi!
BEHİŞT QAPISI
Sən ananın dön başına,
Öp əlini, qoy qaşına,
Həkk elə öz yaddaşına:
Ata-ana əvəzsisdir.
Ata gözümüzün nuru,
Ölənəcən onu qoru-
Şeytan atmaz sənə toru,
Ata-ana əvəzsizdir.
Valideynə hörmət elə,
Ona qultək qayğı bəslə.
Bir gün gedər, düşməz ələ,
Ata-ana əvəzsizdir.
KİŞİNİN SƏADƏTİ
Hər kəsin başını eldə ucaldan
Öz ciyərparası, öz övladıdır.
Qocanı gənclədən, gənci qocaldan
Ömür-gün yoldaşı, öz arvadıdır.
Qardaşdır hər kəsin dizdə taqəti,
Pisini Tanrımız verməsin qəti.
Gözəl bacılardı baş əzəməti,
Insanın söykənci öz əcdadıdır.
Ömür səadəti bunlardı, bilin.
Həyat ötərgidir, sevinin, gülün.
Sizlərdən Sadığı ayərsa ğlüm,
Elində qalası sözü, adıdır.
BİZİ ÖGEY ANA BÖYÜTDÜ
Ana müqəddəsdir, giləyi olmaz,
Günah söz işlədib tənə yeməyin.
Ananın doğması, ögeyi olmaz,
Siz Allah, anaya ögey deməyin.
Ataya bağlanan yad ola bilməz,
Analar övladsız şad ola bilməz.
“Ögey” kəlməsində dad ola bilməz.
Siz Allah, anaya ögey deməyin.
O səni böyütdü balası kimi,
Hər an sənə qurban olası kimi.
Tapmazsan bir dayaq qalası kimi,
Siz Allah, anaya ögey deməyin.
Səadət, Rəsmiyyə, ya Ağabacı,
Bir ana olublar, bir gözəl bacı.
Sizsiniz dərdimin əzəl əlacı,
Siz Allah, anaya ögey deməyin.
BU HƏYAT BEŞ GÜNÜN TAXTIDIR
Cavanlıq ötüşüb, yaşa dolmuşuq,
Çoxumuz bir ata, baba olmuşuq,
Yayda alışmışıq, qışda donmuşuq,
Sabahı düşünmək vaxtıdır, dostlar.
Ata tərəzidir sözümüz üçün,
Övlaq nur yaranıb gözümüz üçün.
Bir dünya qurmuşuq özümüz üçün,
Bu həyat beş günün taxtıdır, dostlar.
Atalıq haqqını heç kəs danmasın,
Kimsə əməlindən qoy utanmasın,
Ana qarğışından oğul yanmasın,
Oğullar atanın baxtıdır, dostlar!
QOCALIR ANAM
Üzünə baxanda utanıram mən,
Səni ev qayğısı, qəmmi qocaltdı?
Çöhrəndə qırış var, saçlarında dən,
Səni gözündəki nəmmi qocaltdı?
Təzəcə böyüyüb dövrə vurmuşuq,
Hamımız evlənib ailə qurmuşuq.
Biz ki sənə dayaq , arxa durmuşuq.
Səni saçındakı dənmi qocaltdı?
Nəvələr toy üçün növbə gözləyir,
Hər biri qəlbində arzu bəsləyir.
Görüb ağ saçını Sadıq dözməyir,
Səni qəlbə çökən çənmi qocaltdı?
QORU, HİFZ ELƏ
Hər namaz üstündə deyirəm, Allah,
Sadiq ümmətinə rəhmətlər dilə,
Işinə qarışmaq günahdır, vallah,
Çəkilən zəhmətlər getməsin yelə,
Allahım, sən bizi qoru, hifz elə.
Yaxşılar olmasa, ədalət itər,
Sevən ürəklərdə ədavət bitər.
Əlsiz-ayaqsızlara deyin, kim yetər?
Xeyirxah insanlar bəzəkdir elə,
Allahım, sən bizi qoru, hifz elə.
Var-dövlət dünyada heç kəsə qalmaz,
Xalqa sərf eləsən, bitib-azalmaz.
Tanrı verdiyini bəndədən almaz,
Doydur bizi halal nemətlər ilə,
Allahım, sən bizi qoru, hifz elə.
YOLA SAL, ANA
Çağırış küləyi döydü banımı,
Havası tərpətdi ürək canımı.
Halal elə mənə haqqı-sanını,
Dur yola sal, ana, əsgər balanı-
Xain qonşulardan qisas alanı.
Sevdiyim el qızı sənə əmanət,
Dəyanət rəmzidir, etməz xəyanət,
Belə etibara etdim cəsarət,
Dur yola sal, ana, əsgər balanı-
Xain qonşulardan qisas alanı.
Əsgərlik yel kimi gəlib keçəcək,
Oğlun qələbədən badə içəcək.
Sevdiyim qız bizə gəlin köçəcək,
Dur yola sal, ana, əsgər balanı-
Xain qonşulardan qisas alanı.
SÖZ VAR
Söz var, onu dilə gətirmək olmur,
Söz var, çox ağırdır, götürmək olmur.
Söz var ki, boğazdan ötürmək olmur.
Söz ürək incitsə, demə, danışma.
Söz var ki, eyərsən, doğma yad olar,
Söz var, söyləyərsən, könül şad olar.
Söz var ki, deyərsən, ev bərbad olar,
Sözünlə nə yandır, nə də alışma.
Söz var ki, mənzili boğaza qədər,
Söz var ki, səninlə məzara gedər,
Söz var, sahibini peşiman edər,
Sadıq, kal söz demə, həddini aşma.
(Məşhədi Sadıq, Miyankü)
